مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر آفتابدهی خاک در کنترل انگل گل جالیز (Orobanche cernua)در منطقه جیرفت
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	آفتاب دهی، گل جالیز، مالچ پلی اتیلن، زنده مانی
چکیده	ل جالیز، Orobanche spp، یک گیاه انگل با گسترش جهانی است که باعث خسارت های هنگفتی به چندین گیاه می شود. سیکل زندگی گل جالیز به علت نداشتن کلروفیل به طور کامل وابسته به گیاهان عالی است. این گیاه انگل از طریق هوستوریوم خود کربن، آب و مواد غذایی خود را از میزبان بدست می آورد. کنترل گل جالیز بدلیل ارتباط مستقیم با میزبان، بقا در خاک و تعداد زیاد بذور ریز بسیار مشکل می باشد. مزارع و گلخانه های زیر کشت محصولات جالیزی در منطقه جیرفت آلوده به گل جالیز O. cernua می باشد. یکی از راه های عملی کنترل این انگل در مناطق گرم و پر آفتاب مانند جیرفت، در طول فصل تابستان استفاده از روش آفتاب دهی خاک است. لذا به منظور بالا بردن کارآیی این روش، فاکتور های مختلفی از جمله نحوه پوشش، عمق های مختلف، زمان آفتاب دهی بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. ابتدا گل جالیز اکوتیپ منطقه جیرفت جمع آوری و شناسایی گونه انجام گرفت. بمنظور تبادل حرارت، بذور گل جالیز در کیسه های پارچه ای در خاک قرار داده شدند. عملیات آفتابدهی خاک در تابستان سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت انجام گرفت. تیمار های آزمایش شامل پوشش خاک با پلاستیک شفاف یک لایه، دو لایه، یک لایه + کود مرغی و شاهد (بدون پوشش پلاستیک) در اعماق مختلف 5، 15 و 25 سانتی متری از سطح خاک و در زمانهای مختلف به مدت 20 ، 40 و 60 روز در ماه های تیر و مرداد انجام شد. در پایان آزمایش به منظور ارزیابی تاثیر آفتابدهی بر قوه نامیه بذور، کیسه های حاوی بذر گل جالیز جمع آوری و سپس با خاک استریل شده گلدان ها مخلوط شدند. بذر گوجه فرنگی رقم ارلی اوربانا در گلدانهای یک کیلو گرمی کشت شد و گلدانها به مدت 120 روز در شرایط گلخانه نگهداری شدند. در پایان آزمایش تعداد بوته های گل جالیز بیرون آمده از سطح خاک، تعداد گرهک های چسبیده به ریشه، ارتفاع و وزن خشک گل جالیز ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که استفاده از مالچ های پوششی مذکور، گل جالیز را به طور قابل ملاحظه ای نسبت به شاهد کاهش داد. بیشترین تعداد بوته گل جالیز در سطح شاهد (بدون پلاستیک) در تمامی اعماق (5، 15 و 25 سانتیمتر )و زمانهای مورد آزمایش (20، 40 و 60 روز) مشاهده شد، اما در سطوح مالچ پلی اتیلن یک لایه شفاف و دولایه شفاف در اعماق 5 و 15سانتیمتری در مدت زمان40 و60 روز به طور
پژوهشگران	ذبیح الله اعظمی ساردوئی (نفر اول)، محمد روز خش (نفر دوم)، فرناز فکرت (نفر سوم)، فرنگیس سورانی (نفر چهارم)