مشخصات پژوهش

عنوان	جداسازی و اندازهگیری مقادیر بسیار ناچیز آفت کش متالاکسیل در محصولات کشاورزی با روشهای میکرواستخراج
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	: آفت کش متالاکسیل، اندازه گیری، جداسازی، محصولات کشاورزی
چکیده	در طی پنجاه سال گذشته، آفتکشها جزء ضروری دنیای کشاورزی بودهاند. گرچه تقاضا برای تولید و توزیع آفتکش که باعث افزایش بهبود کیفیت و کارایی کشاورزی میشود محرز است. ولی احتمال بکارگیری نابجا و غیر معقول، بسیار زیاد می-باشد. یکی از مهمترین نکات سازمان بهداشت جهانی، مسئله آفتکشها میباشد. افزایش جمعیت و بدنبال آن افزایش مصرف مواد غذایی، بویژه محصولات کشاورزی، کشاورزان را بر آن داشته است که میزان محصولات خود را افزایش دهند. افزایش کشت محصولات متعاقباٌ افزایش سموم آفتکش را به همراه داشته است. در این خصوص افزایش آگاهی متخصصین و به طور کلی عموم مردم از خطرات ناشی از تماس کوتاه مدت و دراز مدت، شامل سرطانزایی، بیماریهای سیستم عصبی، تنفسی و زادآوری و ... توجه عموم و دولتمردان را به خود جلب نموده است. امروزه آلودگی محیط زیست به صورت یک مسئله جهانی درآمده است. تجمع مواد سمی در غذا، آب، زمین و هوا یکی از بحث های روز و خطرناک سموم برای سلامتی محیط زیست و بشر است، براساس گزارشات آماری از سراسر جهان تعداد مسمومیت با عوامل آفت کش بیشتر از پانصد هزار مورد در سال و همراه با بیش از بیست هزار مورد مرگ می رسد. با توجه به اینکه اثرات خطرناک زیستی سموم در درازمدت بطور تجمعی در بدن انباشته می شود و صدمات وارده بر فرد ممکن است متناسب با جمع مقدار سم دریافت شده در طول عمر باشد به همین دلیل است که خطر نادیده گرفته می شود. در این مطالعه روش استخراج مایع-مایع هموژن از طریق شناورسازی دستگاه کروماتوگرافی گازی-اسپکتروسکوپی جرمی برای جداسازی/پیشتغلیظ و اندازهگیری مقادیر ناچیز متالاکسیل در نمونههای گوجه و خیار گلخانهای ارائه گردید. پارامترهای مهم و موثر بر روش استخراج مایع-مایع هموژن از طریق شناورسازی مانند نوع وحجم حلال استخراجی و هموژن کننده، قدرت یونی، و زمان استخراج مورد بررسی قرار گرفتند. در شرایط بهینه حد تشخیص 5/7 نانوگرم بر لیتر، گستره خطی 250-1 میکروگرم بر لیتر و انحراف استاندارد نسبی 2/3 % (برای 7 بار تکرار) به دست آمد. روش پیشنهادی به طور موفقیت آمیزی برای اندازهگیری همزمان متالاکسیل از محلولهای آبی به کار گرفته شد.
پژوهشگران	محمد سادات حسینی (نفر اول)، علی اکبری (نفر دوم)