مشخصات پژوهش

عنوان	اثر کاربرد برگی سیلیسیم بر رشد و عملکرد سبزی های میوه ای خانواده سولاناسه (گوجه فرنگی، بادنجان و فلفل دلمه ای)
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	رشد، سولاناسه، سیلیسیم، عملکرد، کاربرد برگی
چکیده	چکیده اگرچه سیلیسیوم جزو 16 عنصر ضروری در چرخه زندگی گیاه نیست اما می تواند بر رشد و قدرت گیاه تأثیر بگذارد. به منظور بررسی اثرات سیلیسیم بر رشد و عملکرد سبزی های میوه ای خانواده سولاناسه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور، نوع گیاه در سه سطح (گوجه فرنگی، بادنجان و فلفل دلمه ای) و سیلیکات پتاسیم نیز در سه سطح (0، 1/0 و 2/0 درصد) به صورت محلول پاشی برگی با چهار تکرار درگلخانه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در سال 1395 انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد، فلفل دلمه ای در مقایسه با گوجه فرنگی و بادنجان، به محلول پاشی برگی سیلیسیوم واکنش بهتری داشته، بطوری که حداکثر عملکرد میوه (310 گرم در بوته) در استفاده از سیلیسیوم 1/0 درصد حاصل شد. در حالی که بیشترین عملکرد میوه گوجه فرنگی (518 گرم در بوته) و بادنجان (415 گرم در بوته) متعلق به گیاه شاهد و سپس تیمار سیلیسیوم 2/0 درصد بود. محلول پاشی سیلیسیوم بر تعداد برگ در گیاه اثر معنی داری نداشت ولی سبب افزایش طول ساقه و زیست توده ریشه گیاه شد. بیشترین محتوی کلروفیل برگ (5/4 میلی گرم بر گرم وزن تر) و متوسط وزن میوه (1/85 گرم) در فلفل دلمه ای با کاربرد سیلیسیوم 1/0 درصد مشاهده شد. بدون کاربرد سیلیسیم، فلفل دلمه ای در مقایسه با گوجه فرنگی و بادنجان دارای تجمع بیشتری از سیلیسیم در برگ بود. بیشترین تجمع سیلیسیوم (67/7 درصد) در برگ بادنجان با کاربرد سیلیسیم 2/0 درصد وجود داشت. براساس نتایج این پژوهش می توان محلول پاشی برگی سیلیسیوم 1/0 درصد را جهت افزایش عملکرد میوه محصول فلفل دلمه ای توصیه کرد.
پژوهشگران	نادیا بهره مند (نفر اول)