مشخصات پژوهش

عنوان	پتانسیل اسانس رزماری و ژل آلوئه ورا بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	آنتوسیانین، پوشش بیولوژیکی، توت فرنگی، ویتامین ث
چکیده	عمر انبارداری کوتاه و حساسیت به بیماری های قارچی پس از برداشت، چالش های مهمی را در نگهداری توت فرنگی ایجاد می کند. بنابراین، این مطالعه، کارایی ژل آلوئه ورا (AVG) همراه با غلظت های مختلف اسانس رزماری (REO) (0، 250، 500 و 1000 ppm) را به عنوان یک جایگزین طبیعی برای قارچ کش های مصنوعی بررسی کرد. برای افزایش عمر نگهداری توت فرنگی در دمای 5 درجه سانتیگراد. بر اساس نتایج ما، پوشش های AVG+REO به طور قابل توجهی پارامترهای کیفی متعدد را در مقایسه با میوه های تیمار نشده بهبود بخشیدند. توت فرنگی های روکش دار 4 تا 9 درصد محتوای ویتامین C بیشتری را نشان دادند. در روز چهاردهم نگهداری، میوه های پوشش داده شده کاهش قابل توجهی در تعداد کل میکروبی (cfu/g 37 -20)، تعداد کل کپک و مخمر (37-20 درصد) و درصد فساد میوه (100-24 درصد) نسبت به بدون پوشش نشان دادند. کنترل ها پوشش ها همچنین کاهش اسیدیته قابل تیتر شدن را تعدیل کردند (20-29٪ کاهش کمتر از شاهد)، که به حفظ طعم کمک می کند. علاوه بر این، درمان ها به طور موثر کاهش وزن را کاهش دادند، نسبت TSS/TA مطلوب را حفظ کردند و محتوای آنتوسیانین را افزایش دادند. پوشش AVG+REO در غلظت 250 ppm نتایج بسیار امیدوارکننده ای را نشان داد و به طور کامل از فساد میوه پس از 14 روز نگهداری جلوگیری کرد. اثرات حفظ چند وجهی به توانایی پوشش ها برای تشکیل یک سد محافظ، تعدیل متابولیسم تنفسی و اعمال فعالیت ضد میکروبی نسبت داده شد. این یافته ها پتانسیل پوشش های AVG+REO را به عنوان یک روش طبیعی، خوراکی، مقرون به صرفه و کارآمد برای بهبود عمر انبارداری و حفظ کیفیت توت فرنگی نشان می دهد. این مطالعه به توسعه استراتژی های مدیریت پایدار پس از برداشت در صنعت میوه کمک می کند و راه هایی را برای تحقیقات بیشتر در زمینه بهینه سازی فرمولاسیون پوشش طبیعی برای کاربردهای تجاری باز می کند.
پژوهشگران	فاطمه شهدادی (نفر اول)، علی بهروز (نفر دوم)، زهرا رنجبری نسب (نفر سوم)، اعظم سیدی (نفر چهارم)