مشخصات پژوهش

صفحه نخست /پهنه بندی کیفی آب رودخانه ...
عنوان پهنه بندی کیفی آب رودخانه کارون بر مبنای شاخص کیفی NSFWQI و بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی
نوع پژوهش مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها " کیفیت آب "، " پارامترهای فیزیکوشیمیایی "، " شاخص NSFWQI "، " رودخانه کارون "،
چکیده با توجه به اینکه منابع تأمین آب بسیاری از شهرها آب های سطحی ازجمله رودخانه ها می باشند، آلوده شدن این گونه آب ها به وسیله مواد شیمیایی سمی ممکن است کیفیت آب را نامطلوب سازد و نتوان به عنوان منبع تأمین آب استفاده نمود یا تصفیه آن بسیار پرهزینه خواهد بود. در این مطالعه کیفیت آب رودخانه کارون به عنوان یکی از مهم ترین رودخانه های کشور با استفاده از پارامترهای فیزیکوشیمیایی و شاخص کیفی تحلیل و بررسی گردید. هدف از این مطالعه پهنه بندی پارامترهای کیفیت رودخانه کارون در حیطه کلان شهر اهواز و ارائه ی نقشه های توزیع مکانی و زمانی پارامترهای کیفیت آب است. ارزیابی کیفیت رودخانه در شش ایستگاه عرب اسد، ولی آباد، بام دژ، ملاثانی، اهواز و فارسیات با استفاده از تکنیک های سنجش ازدور در محیط ARC GIS در مقیاس سالانه استفاده شد. پارامترهای فیزیکوشیمایی شامل TDS-SO4-SAR-PH-Na-Mg-K-HCO3-EC-CL-Ca در سال های 1392، 1393 و 1394 می باشند. همچنین شاخص کیفیت آب رودخانه کارون NSFWQI با استفاده از پارامترهای DOFC-PH-BOD-Temperature- Phosphate-Nitrate-Turbidity-TDS محاسبه و در محیط ARC GIS پهنه بندی گردید. نتایج پهنه بندی پارامترهای فیزیکوشیمیایی نشان داد که آب رودخانه کارون از سال 1392 تا 1394 قلیایی تر شده است. میزان هدایت الکتریکی (EC)، کل مواد جامد محلول در آب (TDS)، سولفوریک اسید (SO4)، نسبت جذب سدیم (S.A.R) در سال 93 نسبت به سال 92 افزایش یافته و در سال 94 روند افزایشی پیداکرده اند. همچنین میزان درصد عناصر سدیم، پتاسیم، کلر، بی کربنات و کلسیم نیز در سال 93 افزایش و در سال 94 نسبت به سال 92 کاهش یافته اند. این تغییرات در نزدیکی ایستگاه ملاثانی و اهواز که ناحیه شهری می باشند آشکارتر است. نتایج پهنه بندی شاخص NSFWQI از سال های 92 تا 94 نزولی است و در رده بد قرار می گیرند. هرچند کیفیت آب رودخانه در سال 93 اندکی نسبت به سال 92 بهتر شده ولی دوباره در سال 94 روند نزولی پیداکرده است. بر اساس پهنه بندی ها بدترین وضعیت کیفیت آب در حد واسط ایستگاه های ملاثانی تا انتهای بازه رودخانه می باشند.
پژوهشگران کرامت نژاد افضلی (نفر اول)، مصطفی خبازی (نفر دوم)، فاطمه بیاتانی (نفر سوم)