عنوان
|
ارزیابی قابلیت برنامه ریزی بیان ژن در تخمین تبخیرتعرق پتانسیل در مقایسه با رابطه هارگریوز- سامانی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
بیلان آب، جیرفت، روابط تجربی، هواشناسی، یزد
|
چکیده
|
در مناطق دارای شرایط اقلیمی گرم، با توجه به کمبود آب، برآورد تبخیرتعرق از اهمیت ویژه ای در برنامهریزی و مدیریت منابع آب برخوردار است. در این مقاله از رویکرد برنامه ریزی بیانژن (GEp ) جهت برآورد تبخیر تعرق روزانه در ایستگاههای سینوپتیک یزد (اقلیم گرم و خشک) و جیرفت (اقلیم گرم و مرطوب) استفاده شده است. نتایج این روش و رابطهی تجربی هارگریوز-سامانی با نتایج روابط تجربی پنمن مانتیث فائو-56 صحتسنجی شده است. برای ارزیابی کارایی روش های مورد استفاده، از پارامترهای آماری ضریب تعیین (R2)، جذر متوسط مربعات خطا (RMSE) و میانگین خطای مطلق (MAE)استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدل GEp با 951/0R2=و mm/day 66/0RMSE=برای یزد و 958/0R2= و mm/day 65/0RMSE= برای جیرفت نسبت به رابطه هارگریوز- سامانی از عملکرد بالاتری برخوردار است. ازاین رو استفاده از GEp به عنوان مدلی با قابلیت های بالا به منظور برآورد تبخیرتعرق در مناطق دارای اقلیم گرم و خشک و همچنین گرم و مرطوب توصیه میشود.
|
پژوهشگران
|
علی برزکار (نفر اول)، سجاد شهابی (نفر دوم)، سعید نیازمردی (نفر سوم)، محمدرضا مددی (نفر چهارم)
|