مشخصات پژوهش

عنوان	رتبه بندی و سطح بندی فضایی مناطق روستایی منتخب کشت گندم در شهرستان های جنوب کرمان، بر اساس ابعاد کشاورزی حفاظتی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	سطح بندی فضایی کشاورزی حفاظتی فرسایش خاک وایکور کرمان
چکیده	امروزه موفقیت در برنامه ­های مدیریت و حفاظت از منابع آب و خاک، به­ منظور کاهش فرسایش خاک، یکی از اولویت ­های اساسی تمامی کشورها از جمله ایران می ­باشد و یکی از مصادیق بارز در این زمینه، به­ کارگیری کشاورزی حفاظتی با هدف دستیابی به توسعه و تولید پایدار و مدیریت پایدار منابع آب و خاک است. هدف این پژوهش، رتبه­ بندی و سطح­ بندی فضایی روستاهای منتخب کشت گندم در جنوب کرمان، بر اساس ابعاد کشاورزی حفاظتی بود. در این تحقیق، از روش پیمایش استفاده شد. جامعه ی آماری، کشاورزان گندمکار مناطق روستایی جنوب کرمان بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 327 کشاورز برآورد شد و روش نمونه گیری، طبقه ­ای تصادفی با انتساب متناسب بود. ابزار سنجش، پرسشنامه ی محقق ساخته ­ای بود که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان و پایایی آن با محاسبه ی آماره ی آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج تکنیک وایکور نشان داد که روستاهای حیدرآباد چاه سوخته و عباس آباد طرح احرار به ترتیب با کسب ضرایب 0/004 و 0/018 در رتبه‏ های اول و دوم قرار گرفتند و روستای فردوس، با کسب ضریب 0/994 در رتبه آخر قرار گرفت. از سویی، نتایج سطح­بندی فضایی، بازگو کننده ی "اختلاف و نابرابری" بین روستاهای مورد مطالعه در سطوح مختلف بود و نشان داد که 52/8 درصد روستاها در طبقه ی "برخوردار و مطلوب"، 1/36 درصد در طبقه ی "نیمه­برخوردار" و 11/1 درصد در طبقه ی "محروم یا نامطلوب" قرار دارند. با توجه به قرار گرفتن 52/8 درصد از روستاها در طبقه "برخوردار و مطلوب"، می ­توان گفت که روستاهای مورد مطالعه از نظر به ­کارگیری عملیات کشاورزی حفاظتی در وضعیت مطلوبی قرار دارند.
پژوهشگران	صالح شاهرخی ساردو (نفر اول)، مهدی نوری پور (نفر دوم)، علی آذره (نفر سوم)، مصطفی احمدوند (نفر چهارم)