مشخصات پژوهش

عنوان	اثر انواع بیوچارها و کمپوست بر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی خاک های شور و سدیمی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	خاک های شور سدیمی ، بیوچار ،کمپوست،خصوصیات فیزیکی ومکانیکی
چکیده	شور و سدیمی بودن خاکها، از مهمترین مشکلاتی است که باعث کاهش کیفیت خاک شده است و بهطور فزایندهای ، موجب کاهش عملکرد محصولات بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک شده است .یکی از روشهای بهبود کیفیت و کنترل خاکهای شور و سدیمی ، کاربرد بیوچار و کمپوست است . بیوچار ، مادهای غنی از کربن است که از حرارت دادن بیومس در شرایط اکسیژن محدود تهیه میشود . با توجه به اینکه در کشور ما ، مساحت خاکهای شور و سدیمی زیاد است و پژوهشهای کمی در مورد تأثیر کاربرد انواع بیوچار و کمپوست بر روی برخی خواص فیزیکی و مکانیکی خاکهای شور و سدیمی صورت گرفته است . هدف از انجام این پژوهش کاربردکمپوست و سه نو ع بیوچار تهیهشده از باگاس نیشکر ، پوست پسته ، بقایای کنوکارپوس بهعنوان اصلاحکننده بر روی برخی از خواص فیزیکی و مکانیکی خاک بود .این آزمایش، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. فاکتور اول شامل : . فاکتور اول شامل انواع مواد اصلاحکننده : بیوچار حاصل از باگاس نیشکر ، بیوچار حاصل از پوست پسته ، بیوچار حاصل از بقایای گیاهی کنوکارپوس ، کمپوست بود. فاکتور دوم شامل سطوح مواد اصلاحکننده ) 2 و 4 درصد ورنی ( و در کنار هر ماده ،25، اصلاحکننده یک تیمار شاهد در نظر گرفته شد .فاکتور سوم شامل سطوح رطوبتی مختلف ) 22 05 درصد ظرفیت مزرعه( بود. پس از اضافه نمودن اصلاحکنندهها ،نمونهها در سطوح رطوبتی گفتهشده ، به مدت 4 ماه انکوباسیون شدند. سپس آنالیز تجزیه واریانس دادهها با استفاده از نرمافزار SAS Ver.9S و مقایسه میانگین با استفاده از آزمون دانکن در سطح 2 درصد انجام گرفت.که نتایج نشان دادکه اثرات متقابل تمامی انواع مواد اصلاحکننده بهطور معنیداری باعث کاهش وزن مخصوص ظاهری و مقاومت فروروی افزایش تخلخل و تخلخل تهویه ای ، رطوبت اشباع )بهطوریکه کمترین وزن مخصوص ظاهری و مقاومت فروروی و بیشترین تخلخل،تخلخل تهویه ای از تیمار 4 درصد بیوچار بقایای کنوکارپوس در سطح رطوبتی 22 درصد ظرفیت مزرعه به دست آمد( و باعث افزایش پایداری خاکدانهها و رطوبت حد روانی ) بهطوریکه بیشترین پایداری خاکدانهها و رطوبت حد روانی از تیمار 4 درصد وزنی بیوچار بقایای کنوکارپوس درسطح رطوبتی 25 درصد ظرفیت مزرعه به دست آمد( و باعث افزایش رطوبت حد خمیری، رطوبت ظرفیت مزرعه ، نقطه ی پژمردگی دائم ،آب قابل استفاده ، ظرفیت زراعی نسبی ، تنفس میکروبی و وزن مخصو
پژوهشگران	حسین شکفته (استاد راهنما)، عطاالله خادم الرسول (استاد راهنما)، حسین شیرانی (استاد مشاور)، علی اصغر بسالت پور (استاد مشاور)