|
چکیده
|
تغذیه حیات وحش روشی پرطرفدار برای توریست ها شده است تا به سادگی و از نزدیک حیات وحش را مشاهده کنند و در محیط بانی با حیات وحش ارتباط داشته باشند. این اقدامات گسترده هستند و اثرات متنوعی را بر توریسم و حیات وحش دارند. تهیه درازمدت و سنجیده غذا برای حیات وحش به صورت تغییر در الگوهای رفتاری طبیعی و سطوح جمعیتی نشان داده شده است. همچنین این مسئله به وابستگی حیوانات به انسان برای غذای آماده شده و عادت شان به تماس با انسان منتج شده است. تهاجم بین گونه ای و درون گونه ای هنگام تلاش برای به دست آوردن غذا نیز موجب صدمه زدن حیوانات به یکدیگر و توریست ها گردیده است. همچنین استفاده از منابع غذایی مصنوعی موجب ایجاد بیماری در موجودات گردیده است. در کنار نکات مثبت حاصل از ارتباط تغذیه ای حیات وحش و انسان، این اثرات منفی نیز باید در مدیریت زیستگاه ها و توریسم مدنظر قرار گیرند. دامنه رویکردهای مدیریتی از ممنوعیت کامل، اشاعه مدیریتی فعال تا نادیده گرفتن اقدامات است.
|