عنوان
|
تغییرات فعالیت آنزیم پراکسیداز و طول گیاه زنیان تحت تیمار اکسید روی نانو و توده ای در شرایط کشت آبی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
فلز سنگین، اکسیدروی، نانوذرات، سمیت، آجواین
|
چکیده
|
عنصر روی مهم و ضروری در فرایند رشد و نمو در گیاهان است. هر تغییر در مقدار آن سبب اختلال بسیاری از فرآیندهای حیاتی گیاه می شود. از سوی دیگر، با پیشرفت نانوتکنولوژی در آینده ای نه چندان دور نانوذرات بخش مهمی از بیشتر محصولات مصرفی زندگی روزمره را شامل می شود. در آزمون حاضر، اثرات غلظت های 1/0 ،2/0 ،1، 5 و 25 میکرومولار نانو اکسید روی (25 نانومتر) و 2/0 ،1، 5 و 25 میکرومولار اکسید روی توده ای (اندازه <1000 نانومتر) نسبت به 2/0 میکرومولار سولفات روی بر فعالیت آنزیم پراکسیداز و طول گیاه زنیان بررسی شد. آزمون در یک طرح کامل تصادفی با 3 تکرار در شرایط هیدروپونیک انجام شد. فعالیت آنزیم پراکسیداز تنها در تیمارهای 25 میکرومولار نانو و 2/0 میکرومولار اکسید روی به ترتیب 6/49 و 2/58 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد. سایر سطوح اکسید روی بر فعالیت آنزیم پراکسیداز تفاوت معناداری با شاهد نشان نداد. تیمار 1 میکرومولار توده ای منجر به افزایش 54 درصد در ساقه و 25 درصد در طول ریشه شد، در حالی که تنها 1/0 و 1 میکرومولار نانوذرات اکسید روی به ترتیب 22 و 24 درصد طول ساقه افزایش دادند. افزایش طول ساقه تحت تیمارهای اکسید روی توده ای نسبت به طول ریشه بیشتر بود. اما قطر ساقه های گیاهان کاهش یافته و شکننده بودند. شدت آسیب در غلظت های 25 میکرومولار اکسید روی شدید تر بود. آنزیم پراکسیداز قادر به مقابله با تنش اکسیداتیو ناشی از اکسید روی توده ای / نانوذرات نبود.
|
پژوهشگران
|
مریم مظاهری (نفر اول)، سلیمان دیانی (نفر دوم)
|