عنوان
|
هیدرولوژی اجتماعی: رویکرد کلیدی در پایداری حوزه آبخیز
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
هیدرولوژی اجتماعی، رفتار هیدرولوژیک، پایداری حوزه آبخیز
|
چکیده
|
تغییر رویکرد هیدرولوژی مهندسی به هیدرولوژی اجتماعی در برنامهریزی و مدیریت
حوزهی آبخیز ضروری است. هیدرولوژی اجتماعی میتواند به عنوان رابط بین اهداف
توسعهپایدار و اصول مدیریت یکپارچه منابع آب عمل کند. این رشته در درک چالشهای آب،
ابعاد اجتماعی-فرهنگی، سیاسی - اقتصادی و همچنین اثرات کوتاهمدت و بلندمدت فرآیندهای
حکمرانی آب را در نظر میگیرد. به این ترتیب، بینش عملی و قابل تعمیم در مورد اثرات
کوتاهمدت و بلندمدت استراتژیهای اتخاذ شده برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار را ارائه
میکند. بررسی چرخهی هیدرولوژی و بیلان منابع آبی در یک حوزه آبخیز بدون در نظر گرفتن
تنشهای انسانی با خطا مواجه بوده و مدیریت منابع آب را دچار محدودیت میکند لذا لحاظ
کردن اثرات انسانی در تحلیل و برآورد بیلان منابع آب بسیار مهم است. اینکه وقوع یک پدیده یا
مخاطره در یک حوزهی آبخیز چقدر به عامل انسانی و فعالیتهای بشری وابسته است میتواند به
مدیریت منابع آب، امنیت غذایی و پایداری حوزه آبخیز کمک کند. علاوه بر این هیدرولوژی
اجتماعی با شناخت فعالیتهای انسانی و مسائل سیاسی و اجتماعی در حوزههای آبخیز باعث
عملکرد بهینه مدلسازی رفتار هیدرولوژیکی یک حوزه آبخیز میشود. در مجموع رویکرد
هیدرولوژی اجتماعی باعث تحقق اهداف توسعه پایدار، تضمین رفاه اقتصادی اجتماعی و امنیت
غذایی حوزههای آبخیز خواهد شد
|
پژوهشگران
|
مهدی سلیمانی مطلق (نفر اول)، مجتبی سلیمانی ساردو (نفر دوم)
|