مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی خطر فرسایش خندقی در دشت کندران بندرلنگه با استفاده از روش های داده کاوی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	مدل سازی Ensemble، داده کاوی، فرسایش خندقی، حوزه ی آبخیز کندران.
چکیده	فرسایش خندقی مخرب ترین نوع فرسایش آبی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک می-باشد. از این رو مدل سازی حساسیت فرسایش خندقی مهم ترین ابراز مدیریت اراضی و کاهش خسارات ناشی از آن می باشد. هدف این مطالعه استفاده از الگوریتم جدید تحلیل تشخیص چندگانه (MDA)، همراه با دو الگوریتم پرکاربرد ماشین بردار پشتیبان (SVM) و جنگل تصادفی (RF) در تحلیل حساسیت خندق و در نهایت ترکیب این مدل ها با استفاده از روش مدل سازی ترکیبی ( Ensemble modeling) می باشد. از این رو نقشه ی حساسیت خندق در حوزه ی آبخیز کندران هرمزگان با استفاده از این مدل ها، نقاط وقوع و عدم وقوع خندق و فاکتورهای موثر بر خندق (لیتولوژی، فاصله از رودخانه، تراکم زهکشی، ارتفاع، زاویه شیب، جهت شیب، شاخص طول دامنه، انحنای سطح، کاربری اراضی، خاک و شاخص رطوبت توپوگرافی) تولید گردید. برای ارزیابی عملکرد مدل ها از سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد سیستم (AUC-ROC) و TSS استفاده شد. هم چنین اهمیت نسبی فاکتورها با استفاده از تست جک نایف (Jackknife test) بررسی گردید. نتایج نشان داد که مدل ترکیبی (Ensemble) دارای عملکرد بهتری (AUC=98.2%) نسبت به هر یک از مدل های منفرد بود. در بین مدل های منفرد، مدل RF (AUC=97.1%) دارای بالاترین صحت پیش بینی بود و به دنبال ان مدل های SVM (AUC=93.2%) و MDA (AUC=91.4%) دارای صحت پیش بینی بالایی بودند. نتایج بررسی اهمیت نسبی فاکتورها نشان داد که متغیرهای فاصله از رودخانه، کاربری اراضی و ارتفاع از مهم-ترین فاکتورهای موثر در پهنه بندی حساسیت خندق بودند. نتایج حاصل از مدل سازی Ensemble نشان داد که مناطق مرکزی و جنوبی حوضه دارای حساسیت بالاتری نسبت به فرسایش خندقی بوده و اکثر گالی ها در نزدیکی سکونتگاه های روستایی واقع شده اند. از این رو باید مدیریت این اراضی در اولویت کارشناسان و برنامه ریزان قرار گیرد تا موجب کاهش خسارات ناشی از خندق ها در حال و آینده شود.
پژوهشگران	حامد احمدپور (دانشجو)، ام البنین بذرافشان (استاد راهنما)، توماس پاناگوپولوس (استاد راهنما)، حسین زمانی (استاد مشاور)، الهام رفیعی ساردوئی (استاد مشاور)