عنوان
|
اثر تاریخ های کاشت پاییزه و تنش رطوبتی انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس (Lens culinaris Medik.) در شرایط اقلیمی سراوان
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، غلاف دهی، گلدهی، وزن صد دانه.
|
چکیده
|
به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت های پاییزه و تنش رطوبتی انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس،
آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه دانشکده
کشاورزی مجتمع آموزش عالی سراوان، در سال زراعی 94-95اجرا شد. فاکتورها شامل تاریخ های کاشت 15و
30آبان و 15آذر و تیمارهای تنش خشکی در سه سطح شاهد (آبیاری کامل)، تنش خشکی در مرحله گلدهی و
تنش خشکی در مرحله غلافدهی بودند. ژنوتیپ مورد استفاده، توده محلی سیستان بود. نتایج آزمایش نشان داد
که سطوح مختلف تاریخ کاشت و تنش خشکی، تأثیر معنیداری بر تعداد دانه و تعداد غلاف در بوته، وزن صد
دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستت وده و شاخص برداشت داشتند. اثر متقابل تاریخ کاشت و تنش خشکی در
تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار بود. تیمار آبیاری کامل و تاریخ کاشت 15آبان، باعث افزایش کلیه صفات
شد. همچنین تنش خشکی در مرحله گلدهی به همراه تأخیر در کاشت، باعث کاهش معنی دار صفات مورد
مطالعه شد. به علت برخورد با دماهای بالا، از تاریخ کاشت 15آذر، هیچ عملکردی بهدست نیامد. ببیشترین همبستگی عملکرد دانه با شاخص برداشت (**89/0 r=) و عملکرد بیولوژیک (**75/0 r=) و تعداد غلاف در بوته (**76/0 r=) مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از تاریخ کاشت زودتر (15 آبان) و جلوگیری از تنش خشکی در مراحل بحرانی گلدهی و غلاف دهی عامل مهمی در افزایش عملکرد عدس در شرایط آب و هوایی سراوان می باشد.
|
پژوهشگران
|
سید رضا امیری (نفر اول)، بهاره پارسامطلق (نفر دوم)، رستم یزدانی بیوکی (نفر سوم)
|