|
عنوان
|
بررسی اثر عصارهی بذر گیاه خارسنبل( persica blepharis ( بر تکثیر برخی از سلولهای سرطانی انسان در شرایط آزمایشگاهی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
LNCaP ، MCF-7 ، HT-29، AGS، خارسنبل
|
|
چکیده
|
چکیده :
هدف: در این تحقیق به بررسی اثرات ضدسرطانی عصاره هیدروالکلی بذر خارسنبل persica Blepharis بر روی سلولهای
سرطانی سینه، پروستات، معده و روده و همچنین اثر همافزایی آن با دارو دوکسوروبیسین پرداخته میشود.
مواد و روشها: عصاره هیدروالکلی بذر خارسنبل بااستفاده از روش خیساندن و با اتانول 70درصد تهیه شد. 8 غلظت عصاره و 4 غلظت
ترکیبی دوکسوروبیسین )125و 5/62 نانوگرم بر میلیلیتر( با غلظتهای) 315/0و 625/0 میلیگرم بر میلیلیتر( عصاره تهیه شد. سلول
های سرطانی 7-MCF ، LNCaP ، AGS ، HT29 و سلولهای فیبروبالست کشت داده شدند. درصد زندهمانی ردههای سلولی با تست
MTT اندازهگیری شد. نتایج : نتابج با کمک روش MTT در سه تکرار به این شکل بود در هر 5 رده سلولی تاثیر عصاره بر روی زنده
مانی سلولها در سطح 1درصد و 5 درصد معنیدار بود . به طوری که عصاره هیدروالکلی بذر گیاه خارسنبل در غلظتهای ml/mg 10 و
5.7 به ترتیب بر روی ردههای سلولی پروستات، سینه، معده، روده و فیبروبالست بیشترین تاثیر را داشت. نتایج نشان میدهد که با افزایش غلظت عصاره هیدروالکلی درصد زندهمانی در همه رده سلولی کاهش یافته است. اثر ترکیبی فقط در ترکیب غلظت ml/mg 625.0عصاره با125 نانو گرم بر میلی لیتر دارو نسبت به حالت کنترل بر روی روده در سطح 5 %معنیدار بود. بنابراین عصاره هیدروالکلی بذر خارسنبل توانایی کاهش تکثیر رده سلولهای سرطانی را دارد، هرچند که در برخی حاالت موجب افزایش اثرات ضد سرطانی دوکسوروبیسین نمی شود ولی میتواند به عنوان جایگزنی برای آن در غلظتهای پایینتر با عوارض جانبی کمتر استفاده شود.
|
|
پژوهشگران
|
کیان آقاعباسی (نفر اول)، ناهید عسکری (نفر دوم)، حسن حسنی کومله (نفر سوم)، مسعود ترک زاده (نفر چهارم)، عبدالله رمضانی قرا (نفر پنجم)
|