|
عنوان
|
مقایسه توازن موسیقایی و معنایی ردیف در غزلیات سعدی و عماد فقیه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژهها
|
ردیف، سنت های ادبی غزل، موسیقی، غزلیات سعدی و عماد فقیه
|
|
چکیده
|
ردیف را می توان ابزار ایجاد موسیقی و تکمیل یا تاکید معنا دانست و آن را در دو حوزه معنایی و موسیقایی بررسی کرد. در حوزه نخست، از آنجا که معنای ردیف پیوندی پنهانی با روحیه شاعر دارد، می تواند نشان دهنده روحیات و دغدغه های درونی او باشد. از سوی دیگر ردیف عنصر مکرر شعری است و معنای آن در رعایت سنتهای ادبی و محتوایی غزل نقش مهمی دارد. هنگامی که کلمه یا کلماتی در جایگاه ردیف قرار می گیرند، نقش موسیقایی آنها کمتر از معنا نیست. بنابراین بررسی نقش ردیف در ایجاد موسیقی و دلایلی که موجب افزایش این موسیقی می شود، حایز اهمیت است. این مقاله با این رویکرد، به بررسی ردیف در غزلیات سعدی و عماد فقیه کرمانی پرداخته است. این دو شاعر در دوره ای قرار دارند که غزل فارسی هم از نظر محتوایی و هم از نظر موسیقایی به آخرین حد تکامل و شکوفایی خود رسیده است.
|
|
پژوهشگران
|
مریم خلیلی جهانتیغ (نفر اول)، محمد بارانی (نفر دوم)، مهدی دهرامی (نفر سوم)
|