|
عنوان
|
کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f. sp. radices-cucumerinum با استفاده از باکتریهای سودوموناد
فلورسنت جداسازی شده از فرا ریشه خیار تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سودوموناد فلورسنت، پوسیدگی ریشه و ساقه، شاخص بیماری، جیرفت.
|
|
چکیده
|
قارچ Fusarium oxysporum f. sp. radices-cucumerinum عامل پوسیدگی فوزاریومی ساقه و ریشه خیار است. این بیماری از
مهمترین بیماریهای خاکزاد میباشد که به عنوان مخربترین بیماری خیار در گلخانههای شهرستان جیرفت شناخته شده است. در سال
های اخیر امکان کنترل بیولوژیکی عوامل بیماریزای گیاهی با استفاده از میکروارگانیسمهای آنتاگونیست به خصوص به کارگیری جدایه-
های متعلق به Pseudomonas fluorescens در کنترل بیماریهای قارچی ریشه گیاهان زراعی مورد توجه قرار گرفته است بدین
منظور در راستای کنترل بیولوژیکی این بیماری و تولید محصول سالم، 81 جدایه باکتری از جنس Pseudomonas از ریزوسفر خیار در
منطقه جیرفت جمعآوری و با استفاده از محیط کشتهای S1 و KB جداسازی و خالصسازی شد. سپس توانایی آنتاگونیستی آنها عیله
Fusarium oxysporum f. sp. radices-cucumerinum با روش های مختلف آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج
حاصل از آزمونهای کشت متقابل نشان داد که جدایه های 33C ، 21B ، 38A ، 42D و 43C به ترتیب با ایجاد هاله بازدارنده 33 / 5 ،
66 / 6 ، 7 ، 33 / 7 و 66 / 8 میلیمتری در مقایسه با دیگر جدایهها، در سطح P≤0/05 از توانایی بیوکنترل معناداری برخوردار هستند. شناسایی
بیوشیمیایی جدایههای فعال با انجام آزمونهای هیدرولیز نشاسته، لوان، لیستین و کازئین، رنگ آمیزی گرم و تست کاتالاز انجام گرفت.
همچنین این جدایه ها از نظر تولید و تأثیر ترکیبات فرار بر رشد مسیلیوم قارچ بیمارگر و آزمون تولید پروتئاز و سیانید هیدروژن ارزیابی
شدند. نتایج این بررسیها نشان داد که متابولیتهای فرار در جدایههای 21B ، 38A ، 43C ، 33C و 42D به ترتیب به میزان 1 / 44 ،
2 / 49 ، 3 / 52 ، 60 و 7 / 66 درصد از رشد مسیلیوم قارچ ممانعت نمودند؛ جدایههای 33C ، 38A ، 42D و 43C از نظر تولید پروتئاز بهترین
عملکرد را در مقایسه با سایر جدایهها نشان دادند در حالی که جدایه 21B فعالیت پروتئازی از خود نشان نداد. در آزمون تولید سیانید
هیدروژن جدایههای 33C ، 38A ، 42D و 43C از بهترین عملکرد برخوردار بوده و جدایه 21B فعالیت سیانید هیدروژن از خود نشان
نداد. بنابراین، عملکرد جدایههای آنتاگونیست 21B ، 33C ، ، 38A ، 42D و 43C به عنوان کارآمدترین جدایهها، در کاهش علائم
بیماری تحت شرایط گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج
|
|
پژوهشگران
|
سامان باقری (نفر اول)، حمیدرضا علیزاده (نفر دوم)، مهدی آزادوار (نفر سوم)، امیررضا امیرمیجانی (نفر چهارم)
|