|
عنوان
|
تاثیر میکروپلاستیک پلی اتیلن و آنتی بیوتیک ارمتوکسین بر شاخص های استرس و پاسخ اکسیداتیو ماهی تیلاپیا (Oreochromis sp)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژهها
|
آلودگی میکروپلاستیک، آنتی بیوتیک، استرس اکسیداتیو، تیلاپیا، میکروپلاستیک.
|
|
چکیده
|
هدف از این تحقیق، ارزیابی تاثیر جداگانه و هم زمان میکروپلاستیک پلی اتیلن و آنتی بیوتیک ارمتوکسین بر شاخصهای استرس و پاسخ اکسیداتیو ماهی تیلاپیا بود. 360 قطعه ماهی تیلاپیا (Oreochromis sp.) با میانگین وزنی 5/10 ± 5/240 گرم از یک مرکز پرورش ماهیان گرمابی خصوصی در شمال شهرستان کارون خریداری و به سالن آبزیان پژوهشکده آبزی پروری آبهای جنوب کشور واقع در شیبان-اهواز انتقال داده شدند. ماهیان با تراکم 10 قطعه در واحدهای آزمایشی (تانک فایبرگلاس 300 لیتری) رهاسازی شدند. ماهیان به مدت 21 روز در معرض دوزهای مختلف میکروپلاستیک پلی اتیلن (100 و 200 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم خوراک) و آنتی بیوتیک ارمتوکسین (15 و 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن توده زنده) و ترکیب آنها (100 میلی گرم میکروپلاستیک با 15 و 30 میلی گرم ارمتوکسین، 200 میلی گرم میکروپلاستیک با 15 و 30 میلی گرم ارمتوکسین به ازای هر کیلوگرم وزن توده زنده) قرارگرفتند. در پایان دوره، سطوح شاخص های استرس و پاسخ آنتی اکسیدانی اندازه گیری و از طریق آنالیز واریانس دوطرفه بررسی شدند. نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی در میزان پروتئین کل، گلوکز و لاکتات خون ماهیان وجود داشت (p<0.05). کمترین و بیشترین سطح پروتئین کل سرم به ترتیب در گروههای شاهد (99/3 گرم بر دسی لیتر) و گروه دریافت کننده بالاترین دوزهای آنتی بیوتیک (30 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و میکروپلاستیک در جیره (200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم خوراک) (49/8 گرم بر دسی لیتر) دیده شد (p<0.05). مواجهه هم زمان با میکروپلاستیک پلی اتیلن و آنتی بیوتیک ارمتوکسین باعث افزایش قابل توجهی در سطح MDA و کاهش فعالیت آنزیم های CAT،SOD و GPX در مقایسه با گروه های کنترل شد (p<0.05). بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی شامل GPx (45/42 میکرومول بر لیتر)،SOD (309/1 واحد بین المللی بر لیتر) و کاتالاز (34/2 واحد بین المللی بر لیتر) در گروه دریافت کننده بالاترین دوزهای آنتی بیوتیک و میکروپلاستیک در جیره مشاهده گردید. به طورکلی نتایج نشان داد که مصرف هم زمان میکروپلاستیک و آنتی بیوتیک در ماهی تیلاپیا، منجر به افزایش معنی دار در شاخص های استرس و فعالیت آنتی اکسیدانی شد. به منظور کاهش این خطرات، پیشنهاد می شود راهکارهای عملی نظیر کاهش مصرف آنتی بیوتیک ها در صنعت آبزی پروری، مدیریت صحیح زباله های پلاستیکی، و تقویت قوانین مرتبط با کنترل آلودگی های میکروپلاستیکی مورد توجه قرارگیرد.
|
|
پژوهشگران
|
محمد بهرامی (نفر اول)، رضا سلیقه زاده (نفر دوم)، محسن پورنیا (نفر سوم)، محمد حسین خانجانی (نفر چهارم)، غلامرضا قایدی (نفر پنجم)
|