|
عنوان
|
شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی همولنف میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در سیستم آبزی پروری بیوفلوک: تحت تاثیر سطوح مختلف غذایی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژهها
|
میگوی ببری سبز, بیوفلوک, ایمنی, همولنف,
|
|
چکیده
|
تأثیر سطوح مختلف غذایی بر شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی میگوی ببری سبز در سیستم آبزی پروری بیوفلوک موردبررسی قرار گرفت. آزمایش به مدت 45 روز با میگوهای با میانگین وزن 85/2 گرم انجام شد. مخازن پرورش با 150 لیتر آب تصفیه شده با فیلتر شنی پر شدند و سپس تعداد 53 قطعه میگو در هر مخزن ذخیرهسازی شد. 7 گروه آزمایشی برای تحقیق حاضر در نظر گرفته شد که شامل سه گروه کنترل با سطوح مختلف غذایی بر حسب درصد وزن بدن، 6 درصد (CW6)، 4 درصد (CW4) و 2 درصد (CW2) و چهار تیمار بیوفلوک 6 درصد (BFT6)، 4 درصد (BFT4)، 2 درصد (BFT2) و 0 درصد (BFT0) بود. نتایج نشان داد، بالاترین میزان تری گلیسرید (0/175 میلیگرم/دسیلیتر) و کلسترول (142 میلیگرم/دسیلیتر) در تیمار CW2 بدست آمد. بالاترین میزان گلوکز (47 میلیگرم/دسیلیتر) در تیمار BFT0 و کمترین مقدار آن 66/35 و 35/36 به تریتیب در تیمارهای BFT6 و BFT4 مشاهده شد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نشان داد (05/0 > p). بالاترین مقدار فعالیت لیزوزیم در تیمارهای BFT6 و BFT4 به ترتیب 6/24 و 3/24 واحد/میلیلیتر/دقیقه و کمترین مقدار آن در تیمار BFT0 (15 واحد/میلیلیتر/دقیقه) بدست آمد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نشان داد (05/0> p). بالاترین میزان فعالیت فنول اکسیداز در در تیمارهای BFT6 (74/0 واحد/میلیلیتر) و BFT4 (75/0 واحد/میلیلیتر) بالاترین بود و کمترین مقدار آن در تیمار BFT0 (u/ml 37/0 (واحد/میلیلیتر) بدست آمد. نتایج نشان داد، سطوح مختلف غذایی بر فعالیت های بیوشیمیایی و ایمنی همولنف میگوی ببری سبز تاثیر میگذارد. تغذیه با سطوح غذایی 6 و 4 درصد در سیستم بیوفلوک منجر به بهبود فعالیت های لیزوزیم، ایمنوگلوبولین کل و فنول اکسیداز در میگوی ببری سبز می شود.
|
|
پژوهشگران
|
محمد حسین خانجانی (نفر اول)
|