|
عنوان
|
ارزیابی اثرات اجتماعی توسعه سامانه های نوین آبیاری در دشت جیرفت
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژهها
|
سامانه های نوین آبیاری،ارزیابی اثرات اجتماعی ،دشت جیرفت،سرمایه اجتماعی- توسعه اجتماعی
|
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثرات اجتماعی توسعه سامانه های نوین آبیاری در دشت جیرفت صورت گرفت. با استفاده از روش های اسنادی-میدانی و تکنیک های کمی و کیفی با ابزار پرسشنامه و روش نمونه گیری پژوهش کیفی هدفمند با 217 نفر از کشاورزانی که در دشت جیرفت از روش های نوین آبیاری استفاده کرده بودند انجام شده است. افزایش همکاری کشاورزان در تجمیع اراضی و باغات؛ کاهش تنش و درگیری با شرکاءو همسایگان؛ افزایش همکاری با سایر روستاییان یا کشاورزان برای حل مسائل مختلف روستا/مزرعه؛ افزایش کارهای داوطلبانه جهت کمک به سایر مردم روستا/منطقه؛ افزایش صله رحم و رفت و آمد با اقوام و همسایگان؛ افزایش همکاری برای تعمیر و نگهداری سامانه نوین آبیاری؛ افزایش امانت دادن ادوات و ماشین آلات کشاورزی به سایر کشاورزان؛ افزایش بازگشت اهالی به روستا برای کار و فعالیت؛ کاهش مهاجرت اهالی روستا و پایداری جمعیت روستایی؛ تغییر رفتار بهره برداران در انجام اقدامات سرمایه گذاری در بخش کشاورزی؛ افزایش دانش و آگاهی کشاورزان و روستاییان؛ افزایش تمایل به احیای اراضی خرد و امکان مشارکت کشاورزان جهت احیاء و بازسازی اراضی موات، مزروعی و باغی؛ افزایش تمایل کشاورزان به تجمیع اراضی (کشت اشتراکی)؛ افزایش تمایل شرکاء و همسایگان کشاورزان به اجرای مشترک سامانه نوین آبیاری. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که: توسعه سامانه های نوین آبیاری در دشت جیرفت بر توسعه شاخص های سرمایه اجتماعی و شاخص های توسعه انسانی، پایداری جمعیت و تقویت امنیت ملی اثر مثبت دارد. لذا پیشنهاد می شود با رفع موانع توسعه این سامانه ها در کشاورزی، بسترسازی جهت دست یابی به توسعه پایدار کشاورزی در منطقه صورت پذیرد.
|
|
پژوهشگران
|
شاپور کوهستانی (نفر اول)، علی شهدادی (نفر دوم)
|