محسن شرافتمندراد

آتش سوزی و چرای دام از مؤلفه های تشکیل دهنده ی مراتع اکثر نقاط جهان محسوب می شود که می توانند تأثیرات متفاوتی بر تغییرات پوشش گیاهی و سایر اجزای اکوسیستم داشته باشند. نقش هر یک از این دو مؤلفه به طور جداگانه در کوتاه مدت معمولاً در جهت کاهش پوشش گیاهی است. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی تأثیر چرای دام (عدم قرق) بعد از وقوع آتش سوزی بر تنوع گیاهی یک بوته زار خشک و نیمه خشک واقع در بخش درب بهشت شهرستان جیرفت در استان کرمان می پردازد. به این منظور، بعد از مشخص کردن مناطق آتش سوزی شده از طریق بازدید صحرایی، در دو مرتع آتش سوزی شده و مراتع آتش سوزی نشده اطراف اقدام به نمونه گیری پوشش گیاهی شد. از تعدادی ترانسکت خطی در پلات های ده متر مربعی برای اندازه گیری پوشش گیاهی استفاده شد. گونه های گیاهی مشاهده شده لیست و درصد پوشش گیاهی آنها ثبت گردید. سپس غنای گونه ای و شاخص تنوع شانون به عنوان معیارهای تنوع گونه ای مورد محاسبه قرار گرفت و دو منطقه با استفاده از آزمون آماری تی استودنت مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده تفاوت معنی دار بین دو منطقه از لحاظ شاخص های تنوع گیاهی بود. از این رو می توان نتیجه گیری کرد که چرای دام یا عدم قرق مرتع بعد از آتش سوزی تأثیری کاملاً منفی بر تنوع گیاهی خواهد داشت.