محسن شرافتمندراد

روش های مختلفی برای اندازه گیری میزان بهره برداری گندمیان وجود دارد که هر یک از این روش ها دارای معایب و مزایای مربوط به خود هستند. استفاده از سنجه بهرهبرداری برای اندازه گیری بهره برداری گونه های گندمی و شبه گندمی، یکی از این روش ها است. این تحقیق به ارزیابی کارایی سنجه بهرهبرداری در تعیین میزان برداشت گندمیان بومی ایران می پردازد. بدین منظور میزان بهره برداری دو گونه ی گندمی Agropyron cristatum و Stipa barbata با سنجه بهرهبرداری تعیین و میزان تطبیق نتایج آن با روش نسبت وزنی (شاهد) با استفاده از رگرسیون ارزیابی می گردد. از آنجا که لازمه ی استفاده از سنجه بهرهبرداری وجود مقیاس های بهره برداری برای گونه های مورد مطالعه است که در حال حاضر در کشور ما وجود ندارد، ابتدا به توسعه ی این مقیاس ها پرداخته می شود. بدین منظور، 30 گیاه از گونه های مورد مطالعه نمونه برداری شد که 25 پایه برای تهیه مقیاس بهره برداری و 5 پایه برای بررسی چگونگی انطباق دو روش مورد استفاده قرار گرفتند. نتاج نشان داد که دو روش دارای تطابق زیادی هستند و سنجه بهرهبرداری به خوبی قادر به نشان دادن میزان بهره برداری گندمیان است. از آنجا که این روش، سریع، غیر مخرب و بسیار ارزان است، استفاده از سنجه بهرهبرداری برای برآورد میزان بهره برداری گونه های گندمی بومی ایران توصیه می شود.