علی شهدادی

طراحی و برنامه ریزی بهینة کاربری های شهری، نقش مهمی را در کاهش آسیب پذیری در برابر حملات و تهاجم های احتمالی دشمن بر عهده دارد. برخی از کاربری های شهری می توانند به عنوان مهمترین مقاصد حملات دشمن به شمار آیند و بالتبع اهمیتی دو جانبه یابند؛ چراکه از یک سو از بین رفتن و انهدام این قبیل کاربری ها می تواند آثار و تبعات گسترده ای در مقیاس های ملی، منطقه ای و شهری بر جای گذارند و از سوی دیگر، مکان یابی و استقرار نادرست این دسته از کاربری ها سبب ایجاد تلفات و خسارات بسیار زیادی در سطح حوزه کالبدی مجاورآنها می گردد. در این تحقیق که با هدف تحلیل و بررسی ملاحظات دفاعی -امنیتی در آمایش شهر بندرعباس انجام شده است، اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پیمایش های میدانی، منابع کتابخانه ای و پرسشنامه گردآوری شده است و از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در نرم افزار GIS جهت تعیین نقاط پر خطر شهر بندرعباس نسبت به تهدیدات تروریستی بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، حساسیت شهر بندرعباس، در بخشهای منتهی الیه جنوب غربی شهر، کمتر است و احتمال حملات تروریستی در این قسمتها کمتر می باشد. بخش مرکزی و قسمتهایی از بخش شمال شرقی شهر، بالاترین میزان حساسیت را نسبت به حملات تروریستی دارا می باشند. در مجموع بخشهای مرکزی در ملاحظات امنیتی – دفاعی، با بالاترین پتاسیل خطر مواجهند. این خطر، از مرکز، به سمت شمال و شرق با درجات مختلف حساسیت ادامه دارد و به سمت جنوب غرب، از اثر آن کاسته می شود.