علی شهدادی

اهمیت فضای سبز در داخل شهرها به حدی است که در بین 5 کاربری مهم شهری از آن یاد می شود. اهمیت این کاربری از زمان گسترش سریع و بی سابقه کاربری شهرها بعد از انقلاب صنعتی بسیار بیشتر شده است. بدین ترتیب امروزه انواع فضای سبز شهری و پارک ها در شهرها بوجود می آیند و هر کدام با مساحت معین و شعاع دسترسی معین در شهرها طراحی می گردند که نه تنها در برقراری تعادل اکولوژیک در شهر موثر می باشند، بلکه مکانی مناسب برای سلامتی روحی و جسمی شهروندان نیز به حساب می آیند. به طور کلی هدف از ارزیابی تناسب فضایی- مکانی پارک های شهری یا پارک های محلی ای، در این پژوهش سنجش نیاز به پارک های مورد نظر در سطح شهر یا محله وشناسایی نارسایی های موجود از لحاظ خدمات رسانی پارک های مورد نظر و سنجش میزان رفاه شهروندان از لحاظ دستیابی به چنین کاربری های شهری می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش تلفیقی GIS و AHP و تعیین معیارهای فضایی و نافضایی به مکا ن گزینی و ارزیابی فضای باز (سبز- بازی) منطقه یک شهر بندرعباس به عنوان نمونه موردی پرداخته شده است. در فرآیند دو مرحله ای این پژوهش، در مرحله تحلیل فضایی GIS یا غربالگری، وز ن دهی معیارها با نظرخواهی از کارشناسان خبره و با استفاده از نر م افزار expert choice انجام شده است، سپس در مرحله ارزیابی با استفاده از روش AHP گزینه های برتر از در بین یازده محله انتخابی فضای فضای باز (سبز- بازی) کوی انتخاب می شود. در بین معیارها با توجه به مرحله کارشناسی، کاربری وضع موجود در مرحله غربالگری و دسترسی آسان در مرحله ارزیابی وزن بیشتری نسبت به سایر معیارها پیدا کردند. در ادامه وضعیت کلیه محلات این منطقه مورد بررسی قرار گرفته و سپس در محلاتی که توزیع نامناسب یا اصلا این فضا باز(سبز-بازی) وجود نداشته بهترین سایتها در نقشه های پیشنهادی و تلفیقی مختلف هر محله و با در نظر گرفتن شعاع دسترسی مناسب و سطح پوشش حداکثری ارائه شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و ابزار جمع آوری داده ها مطالعات اسنادی، پرسشنامه، پیمایش میدانی و مشاهده است.