احمد رفیعی پور

با افزایش جمعیت جهان، گسترش صنایع تولید غذا از قبیل آبزی پروری از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است. در توسعه آبزی پروری پایدار، فن آوری های جدید از جمله توده سازی زیستی (بیوفلوک) از جایگاه ویژه ای برخوردارند. فن آوری توده سازی زیستی از سیستم های آبزی پروری سازگار با محیط زیست است که از طریق بازیافت مواد مغذی و آلی رها شده در محیط در فرایند تولید، مجددا آنها را به عنوان غذا در دسترس آبزی قرار می دهد. در این سیستم با تنظیم نسبت کربن به نیتروژن و کنترل جوامع باکتریایی و جلبکی در محیط، کیفیت آب بهبود یافته و شرایط مطلوب برای پرورش فراهم می گردد. تعویض محدود آب در طی دوره پرورش، به حداقل رساندن پساب خروجی، حفظ کیفیت آب، بازیافت مواد آلی زاید، کاهش مصرف پروتئین در خوراک، رشد مطلوب، امنیت زیستی و تولید محصول ارگانیک از مزایای این فن آوری می باشد که در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله عملکرد و اهمیت فن آوری توده سازی زیستی به عنوان یک راهبرد مهم در ارتقاء و توسعه پایدار آبزی پروری کشور و استفاده مفید از منابع آبی، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.