محمدرضا مددی

در مناطق دارای شرایط اقلیمی گرم، با توجه به کمبود آب، برآورد تبخیرتعرق از اهمیت ویژه ای در برنامه­ریزی و مدیریت منابع آب برخوردار است. در این مقاله از رویکرد برنامه ریزی بیان­ژن (GEp ) جهت برآورد تبخیر تعرق روزانه در ایستگاه­های سینوپتیک یزد (اقلیم گرم و خشک) و جیرفت (اقلیم گرم و مرطوب) استفاده شده است. نتایج این روش و رابطه­ی تجربی هارگریوز-سامانی با نتایج روابط تجربی پنمن مانتیث فائو-56 صحت­سنجی شده است. برای ارزیابی کارایی روش های مورد استفاده، از پارامترهای آماری ضریب تعیین (R2)، جذر متوسط مربعات خطا (RMSE) و میانگین خطای مطلق (MAE)استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدل GEp با 951/0R2=و mm/day 66/0RMSE=برای یزد و 958/0R2= و mm/day 65/0RMSE= برای جیرفت نسبت به رابطه هارگریوز- سامانی از عملکرد بالاتری برخوردار است. ازاین رو استفاده از GEp به عنوان مدلی با قابلیت های بالا به ­منظور برآورد تبخیرتعرق در مناطق دارای اقلیم گرم و خشک و همچنین گرم و مرطوب توصیه می­شود.