محمد فاریابی

چاه های آب به مرور زمان ظرفیت آبدهی اولیه خود را از دست می دهند و با کاهش آبدهی رو به رو می شوند. هدف اصلی در فرآیند بازیابی و احیاء چاه ها، بازگرداندن ظرفیت آبدهی چاههای آب به حالت اولیه (زمان حفر) و یا افزایش نسبی آبدهی آنها است. پایلوت های مورد مطالعه در این تحقیق چاه های آب شرب روستایی سبزآب دزفول و کم توله رامهرمز در استان خوزستان هستند. در سال های اخیر آبدهی این چاه ها کاهش قابل ملاحظه ای یافته است. هدف از این تحقیق بررسی علل کاهش آبدهی این چاه ها و تعیین روش بهینه احیا این چاه ها می باشد. جهت بررسی علل کاهش آبدهی چاه های آب شرب بررسی های ویدئومتری، آزمایش پمپاژ و بررسی کیفیت شیمیایی آب این چاه ها انجام شد و درنهایت با توجه به نتایج بررسی های انجام شده روش بازیابی چاه سبزآب تعیین و در مورد چاه کم توله جابجایی چاه پیشنهاد شد.