محمد فاریابی

یکی از روش های مدیریت کیفی منابع آب زیرزمینی ارزیابی پتانسیل آلودگی است که با توجه به آن می توان حریم کیفی منابع آب زیرزمینی را تعیین و مدیریت مناسبی جهت کاربری اراضی مرتبط با سفره آبدار اعمال کرد. با توجه نفوذپذیری منطقه تغذیه در بخش عمده ای از دشت باغملک و مصرف زیاد کودهای کشاورزی در این منطقه، پتانسیل آلودگی آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق جهت ارزیابی پتانسیل آلودگی آب زیرزمینی دشت باغملک از روش AVI و مدل هایGOD و دراستیک (DRASTIC) استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که علیرغم درشت دانه بودن رسوبات سطحی در بخش نشبتاً وسیعی از دشت، پتانسیل آلودگی در محدوده وسیعی از منطقه مورد مطالعه کم می باشد. این موضوع با میزان نیترات موجود در آب زیرزمینی نیز مطابقت می کند. با توجه به پارامترهای بکار رفته در ارزیابی پتانسیل آلودگی منطقه مورد مطالعه، مهمترین عامل موثر در رابطه با کاهش آلودگی در منطقه مورد مطالعه، ضخامت نسبتاً زیاد رسوبات ریزدانه ای است که در بخش وسیعی از منطقه در زون غیراشباع سفره آبدار قرار گرفته است.