محمد فاریابی

وجود خشکسالی ها در دو دهه ی اخیر و استفاده بی رویه از منابع آب زیرزمینی باعث افت منابع آب زیرزمینی در این منطقه شده است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سازندها و واحدهای سنگ شناسی بر کمیت منابع آب زیرزمینی در درشت کرمان- باغین است. برای این منظور از داده های 34 حلقه چاه پیزومتری در دشت مورد مطالعاتی و همچنین استفاده از نقشه بروز شده زمین شناسی حوضه آبریز کرمان- باغین استفاده شد. همچنین با استفاده از تصاویر گوگل ارثی و تفسیر بصری سازندها ونوع سنگهای تشکیل دهنده حوضه آبریز کرمان- باغین شناسایی شد. هیدروگراف واحد کل دشت و دو چاه شاهد در دشت سر اپانداژ و دشت سر پوشیده در دشت مورد مطالعاتی با استفاده از داده های سطح و تراز آب زیرزمینی تهیه شد. سپس با دقت ترین روش درونیابی برای انجام پهنه بندی مشخص شدو پهنه بندی برای افت سطح آب زیرزمینی طی دوره 15 ساله انجام شد. سپس با روی همگذاری نقشه افت سطح آب زیرزمینی با نقشه زمین شناسی منطقه ارتباط بین سازندهای زمینشناسی با کمیت منابع آب زیرزمینی بررسی شد. نتایج حاصل از هیدروگراف واحد کل دشت نشان از افت سالانه 2 متر دارد. همچنین نتایج حاصل از پهنهبندی افت حاکی از آن است که بیشترین سطح پوشش در منطقه مربوط به طبقه افت از 5-10 متر با مساحت 84/74 کیلومترمربع است. همچنین براساس بررسیهای انجام گرفته مشخص شد که بین افت آب زیرزمینی و سازندهای زمین شناسی ارتباط وجود دارد به طوریکه بیشترین افزایش افت بر روی پی سنگ مارنی قم است و در نواحی که کاهش افت آب زیرزمینی داریم آبرفت های قدیمی و واحدهای سنگشناسی آهکی و ماسه سنگی است .