حسین میغانی

اسیداگزالیک به عنوان یک پاداُکسنده طبیعی رسیدن و پیری میوه را به تأخیر می اندازد. در این پژوهش اثر غلظت های مختلف اسیداگزالیک (0، 2، 4، 6 و 8 میلی مولار) بر قابلیت انبارمانی و کیفیت پس از برداشت میوه ازگیل ژاپنی طی 28 روز انبارداری در دمای 5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5±90 درصد مورد بررسی قرار گرفت. صفاتی مانند شاخص قهوه ای شدن، ویژگی های بیوشیمیایی و کیفی و فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز(PPO) و پراکسیداز (POD) میوه در زمان برداشت (0)، 7، 14، 21 و 28 روز پس از شروع انبارداری ارزیابی شد. با افزایش مدت انبارداری میزان شاخص قهوه ای شدن، مواد جامد محلول (TSS)، نسبت TSS به اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) و فعالیت آنزیم های PPO و POD در همه تیمارها افزایش یافت (p˂0.05)، درحالی که میزان سفتی بافت میوه، TA، اسیدآسکوربیک، فنل و فلاونوئید کل و ظرفیت پاداُکسندگی میوه کاهش یافت (p˂0.05). کاربرد اسیداگزالیک میزان شاخص قهوه ای شدن و فعالیت آنزیم های مسئول قهوه ای شدن میوه (PPO و POD) را به طور معنی داری در مقایسه با شاهد کاهش داد (p˂0.05). در پایان مدت انبارداری میوه های تیمار شده با غلظت های مختلف اسیداگزالیک بافت سفت تر و میزان اسیدآسکوربیک، فنل و فلاونوئید کل و ظرفیت پاداُکسندگی بیشتری در مقایسه با میوه های گروه شاهد داشتند (p˂0.05). در کل، کاربرد اسیداگزالیک بطور موثری نرم شدن بافت میوه و شاخص قهوه ای شدن را با کم کردن فعالیت آنزیم های PPO و POD در طول مدت انبارداری کاهش داد (p˂0.05). بنابراین تیمار اسیداگزالیک (6 میلی مولار) می تواند به عنوان یک روش مؤثر در انبارداری میوه ازگیل ژاپنی مورد استفاده قرار گیرد.