اعظم خسروی مشیزی

مفهوم خدمات اکوسیستم و سرمایه های طبیعی برای ایحاد ارتباط بین رفاه اجتماعی بشر و پایداری اکولوژیکی به منظور توسعه پایدار اکوسیستم های طبیعی به کار برده شده است.در واقع خدمات اکوسیستم سودهایی هستند که بشر از اکوسیستم بدست می آورد. استفاده از خدمات اکوسیستم در سیاستگذاریهای کلان می تواند مانع از بروز کاستیها و صدمات جبران ناپذیر به محیط زیست گردد که لازمه آن کاربرد رویکرد مدیریت خدمات اکوسیستم به عنوان معیار اصلی در سنجش سیاستها، برنامه های ارزیابی و طرح های آمایش سرزمین می باشد. ارزش خدمات اکوسیستم ها به سه گروه ارزش اکولوژیکی، ارزش اقتصادی و ارزش اجتماعی تقسیم می شود. ترکیب این سه ارزش اکوسیستم در قالب چارچوب کاری ارزیابی های خدمات اکوسیستم ها اطلاعات مفیدی از توان منطقه برای سیاستمدارن و تصمیم گیران ارائه می کند. نقشه سازی و ارزشگذاری دو روش عمده در ارزیابی خدمات اکوسیستم هستند. اگر چه، مطالعات ارزیابی خدمات اکوسیستم در حال افزایش است، هنوز چالش های زیادی در کاربرد این مفهوم در مدیریت و برنامه ریزی اکوسیستم ها وجود دارد و بیشتر مطالعات خدمات اکوسیستم در مراحل اولیه هستند. لذا، تعیین روش های اصولی برای اندازه گیری کمی، مدل سازی و نقشه سازی و ارزش گذاری خدمات اکوسیستم لازم است