اعظم خسروی مشیزی

برای شناسایی مناطق تخریب یافته و معرفی یک پیوسفر، توزیع و پراکنش گونه های گیاهی در اطراف یک آبشخور مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور در 113 پلات درصد تاج پوشش و تراکم گونهها برآورد گردید. برای شناسایی الگوهای پراکنش ترکیب گیاهی بر روی دادههای تاج پوشش و تراکم گونه ها آنالیز خوشهبندی انجام شد و سه گروه متمایز از نظر ترکیب نیز ارتباط گروه های DCA با آنالیزگیاهی بدستآمد. آنالیز تجزیه واریانس تمایز گروه های بدستآمده را نشان داد( .(p <0/ 01 بدستآمده، با هر یک از گونه های گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مؤید یک پیوسفر تا شعاع 300 متری از آبشخور میباشد. بهطوریکه ترکیب گیاهی در اثر چرای دام بشدت تغییر کرده بود و گونه های فورب یکساله و چندساله غیرخوشخوراک، جایگزین گونههای دائمی و خوشخوراک شده بودند. اما با فاصله از آبشخور گونه های چندساله و خوشخوراک در ترکیب گیاهی افزایش پیدا کرده بودند. بنابراین مطالعه ارتباط بین نسبت های ترکیب گیاهی (بدستآمده با تیپهای کارکردی) و شدت چرا نیز نشان داد که علاوه بر روشهای کمی روشهای کیفی نیز همچون ترکیب گیاهی و تیپهای کارکردی گیاهان می توانند یک روش مناسب برای تعیین وضعیت اکوسیستم در بوته زارها باشند.