اعظم خسروی مشیزی

تعامل مثبت و منفی بین گونه های گیاهی نقش مهمی در همزیستی گونه ها و تنوع جوامع گیاهی دارد. قدرت و جهت این تعامل ممکن است در اثر آشفتگی های محیطی همانند چرا و آتش تغییر کند. در این مطالعه تأثیر آتش و چرا بر تعامل بوته و گونه های علفی مراتع گوغر بافت مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور در سه منطقه قرق، چرا و آت شسوزی، زیر 20 گونه درمنه به عنوان گونه غالب منطقه و 20 فضای بین بوت های یک پلات20 cm × cm20انداخته شد. سپس در هر پلات تولید و تاج پوشش گون ههای علفی برآورد گردید. نتایج نشان داد در منطقه قرق تاج پوشش و تولید گون ههای علفی در حضور گونه بوت های افزایش یافته است که این خود نمایانگر تعامل مثبت بین بوته و گون ههای علفی است. اگرچه قدرت تسهیلاتی بوته در اثر چرا و آتش کاهش م ییابد، ولی میزان این کاهش در دو منطقه یکسان نیست. در منطقه تحت چرا، هنوز بین بوته و گونه های علفی تعامل مثبتی وجود دارد. اما بوته ها در اثر سوختن بشدت آسیب دید هاند، به طوری که جهت تعامل از مثبت به منفی تبدیل شده است. به طور کلی نتیجه گیری میشود که بین آشفتگی های محیطی آتش و چرا، آتش در تغییر تعامل بوته و گونه های علفی نقش مهمتری را بازی می کند.