صادق دلفاردی

امروزه با توجه به اهمیت بالای مدیریت پایدار آب های زیرزمینی، برای بررسی و ارزیابی منابع آب از مدل سازی و پیش بینی تراز آب های زیرزمینی استفاده می شود. هدف از این پژوهش، پیش بینی سطح آب زیرزمینی در آبخوان فاریاب شرقی با استفاده از مدل پارفلو و نیز ارزیابی عملکرد آن به صورت مقایسه داده های سطح آب پیش بینی شده توسط مدل با داده های مشاهد ه ای در پیزومترهای موجود در آبخوان می باشد. بنابراین داده های سطح آب زیرزمینی مربوط به 23 پیزومتر موجود در آبخوان در سال 2010 (11 دی ماه 1388 تا 10 دی ماه 1389) استخراج و با داده های پیش بینی شده مقایسه گردید. محاسبه و مقایسه برای داده های میانگین همه پیزومتر ها و نیز مقایسه جداگانه پیزومترها انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار ضریب همبستگی داده های میانگین مشاهده ای و پیش بینی شده برابر 8822/0 به دست آمد که نشان دهنده همبستگی بالای بین داده های واقعی و مدل شده می باشد. علاوه بر این در 3 پیزومتر، میزان همبستگی زیر یک درصد می باشد و 13 پیزومتر نیز میزان همبستگی بالای 75/0 به دست آمد که 7 پیزومتر آنها بالای 90/0 بود. بالاترین ضریب همبستگی در پیزومتر جزفطن در قسمت مرکز متمایل به غرب آبخوان و با مقدار 9814/0 و کمترین مقدار آن در پیزومتر غرب کهن در قسمت بالا دست حاشیه شرقی، مشاهده گردید که مقدار آن برابر با 0026/0 به دست آمد. مشاهده می گردد که پیزومترهای موجود در مرکز و متمایل به سمت غرب و بالادست آبخوان نسبت به قسمت های شرقی که خروجی حوضه می باشد و به رودخانه هلیل رود می ریزد، دارای ضریب همبستگی بالاتری هستند که به نظر می رسد دلیل این امر علاوه بر عدم قطعیت مدل سازی و داده های مورد استفاده، مستقل گرفتن آبخوان فاریاب شرقی از آبخوان شهرستان جیرفت می باشد، در صورتی که احتمال این که آبخوان فاریاب شرقی در قسمت خروجی و شرقی با آبخوان جیرفت مرز مشترک داشته باشند، وجود دارد. همچنین بر اساس نتایج مشخص شد که مدل پارفلو سطح آب زیرزمینی و روند تغییرات آن را با دقت قابل قبولی شبیه سازی می کند و در سه پیزومتر دهانه کوه متاع، تاج آباد و شمال اسماعیلیه بالا که مقادیر سطح آب زیرزمینی کم می باشد (زیر ده متر) مقادیر پیش بینی شده سطح آب زیرزمینی بیش برآورد گردیده است.