امان الله سلیمانی

در یک بررسی تعداد 15 رقم خیار (Cucumis sativas) در شرایط گلخانه در منطقه جیرفت در طی دوسال (85-1383) ارزیابی گردید. رقم RS 189 I SINA F1 (رقم رایج منطقه) به عنوان تیمار شاهد انتخاب شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال انجام شد. هر پلات شامل 20 بوته بود و آماربرداری از 6 بوته میانی انجام پذیرفت. صفاتی نظیر عملکرد در واحد سطح (مترمربع) تعداد میوه در واحد سطح، عملکرد در فصل سرما در واحد سطح، قطر نهایی ساقه، طول نهایی بوته، طول میوه و قطر میوه اندازه گیری و مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین ارقام از لحاظ عملکرد در واحد سطح (مترمربع) طی دو سال اختلاف معنی دار در سطح 1% وجود دارد و بیشترین عملکرد مربوط به رقم E3215516 به میزان 81/23 کیلوگرم در مترمربع بود. از لحاظ تعداد میوه در واحد سطح، نسبت عملکرد اول به کل در واحد سطح، عملکرد در فصل سرما در واحد سطح، قطر نهایی ساقه، طول نهایی ساقه و طول میوه نیز طی دو سال اختلاف معنیدار در سطح 1% بین ارقام مشاهده گردید. هم چنین از لحاظ قطر میوه طی دو سال اختلاف معنی دار در سطح 5% بین ارقام مشاهده گردید.