میثم شهسواری

عصر آهن در گیلان عملاً از حدود سال 1200 – 1300 قبل از میلاد آغاز گردیده و همواره سیر تکامل خود را بی وقفه تا ورود به هزاره اول قبل از میلاد ادامه داده است. مطالعات انجام یافته نشان می دهد، اشیاء مکشوفه از محوطه های باستانی تالش تا حدود سال های 1250 – 1300 قبل از میلاد آهن نقش موثری در ساخت ابزار و ادوات مختلف نداشته است. و در بیشتر موارد اشیاء مفرغی موجود بوده است. اما در ادوار بعد این اشیاء نشانگر تنوع بیشتری هستند. به طوری که اشیاء مکشوفه از گورستان های منطقه مبین این ادعا می باشند. بر این اساس پژوهش حاضر تلاش داشته است، ضمن ارائه گونه شناسی و طبقه بندی اشیاء فلزی عصر آهن (I- III) در محوطه های گورستانی تالش با تاکید بر محوطه های مریان، تندوین، وسکه و میانرود، به مقایسه این آثار با سایر محوطه های عصر آهنی گیلان بپردازد. همچنین در این راستا سنجش و ارزیابی آثار فلزی مکشوفه از گورستان های تالش در محوطه های مورد نظر، نشان می دهند که اشیای فلزی این دوران دارای شباهت ها و تفاوت هایی هستند که می توانند منجر به شناسایی تبادلات فرهنگی منطقه مورد مطالعه با مناطق همجوار شده و از سویی نیز شیوه های بکار رفته در ساخت اشیای فلزی مکشوفه از گورستان های عصر آهن منطقه تالش را آشکار سازند. در واقع اشیای فلزی مکشوفه از گورستان های عصر آهنی تالش در کنار ساختار قبور، یکی از ملاک های تشخیص موقعیت اجتماعی شخص متوفی محسوب می شود. بنابراین این پژوهش با هدف گونه شناسی و طبقه بندی اشیاء فلزی گورستانی عصر آهن (I -III) در منطقه تالش از منظر جنس و نقش، تلاش در شناسایی تحولات فرهنگی منطقه تالش در عصر آهن I-II-III و نیز شناخت تکنیک فلزکاری اشیاء فلزی عصر آهن I-II-III در منطقه تالش داشته است.