صالح سنجری

به منظور بررسی اثرات نمک های مختلف و سطوح مختلف شوری بر روی جوانه زنی گیاه بامیه (Hibiscus esculentus) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه زراعت و باغبانی دانشگاه جیرفت انجام شد. فاکتور اول شامل دو نمک NaCl، CaCl2 و فاکتور دوم شامل سطوح شوری (صفر، 75/0، 5/1، 3، 6، 9 و 12 دسی-زیمنس بر متر) برای هر نمک بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد (66/71٪) و سرعت جوانه زنی (04/5) مربوط به تیمار شاهد و کمترین درصد (20٪) مربوط به سطح شوری 12 دسی زیمنس برمتر در نمک NaCl و CaCl2 و کمترین سرعت (63/0) مربوط به سطح شوری 12دسی زیمنس برمتر در نمک NaCl بود. بیشترین طول ساقه چه 86/8 سانتی متر مربوط به سطح شوری 75/0 دسی زیمنس برمتر در نمک CaCl2 و کمترین 93/1 سانتی متر مربوط به سطح شوری 12 دسی زیمنس برمتر در نمک NaCl بود و همچنین بیشترین طول ریشه چه 33/9 سانتی متر مربوط به سطح شوری 5/1 و 3 دسی زیمنس برمتر از نمکCaCl2 و کمترین 66/2 سانتی متر مربوط به سطح شوری 12 دسی زیمنس برمتر از نمک NaCl بود. به طور کلی بر اساس نتایج این آزمایش همه صفات جوانه زنی با افزایش شوری در دو نمک کاهش معنی داری نشان دادند که مقدار تاثیر نمک NaCl در کاهش صفات بیشتر از نمک CaCl2 بود.