صالح سنجری

امروزه بررسی تغییرات واحدهای اراضی، نیازمند استفاده از روش های سریع و مناسب جهت جمع آوری اطلاعات و تلفیق لایه های اطلاعاتی با یکدیگر است. داده های استخراج شده از تصاویر ماهوارهای و تلفیق آن ها با داده های زمینی می تواند اطلاعات دقیق و بهتری را برای تصمیم گیری های چندجانبه که عوامل مختلفی در آنها دخالت دارند، فراهم نماید. در این تحقیق از تصاویر MMS (Multi Spectral System) سال 1355 ، TM سال 1366 و ETM+ سال های 1379 تا 1384 استفاده گردید. برای تهیۀ نقشه کاربری/پوشش اراضی از روش طبقه بندی نظارت شده استفاده گردید و در نهایت پنج نوع کاربری در منطقه شناسایی شد. نتایج نشانده نده، تغییر اراضی به صورت تبدیل اراضی بایر و اراضی رسوبی کشت نشده به اراضی باغی و مناطق مسکونی و صنعتی می باشد. به گونه ای که به 2893 هکتار افزوده شده است، در مقابل از وسعت اراضی بایر / وسعت اراضی باغی طی 29 سال 2893/5 هکتار افزوده شده است. در مقابل از اراضی بایر (بیابانی) به میزان 1572/7 هکتار کاسته شده است. همچنین وسعت مناطق مسکونی و مناطق صنعتی افزایش داشته است، در صورتی که این روند افزایش یابد می تواند سبب اثرات منفی زیست محیطی شود. نتایج حاکی از آن است که کارایی تصاویر ماهواره ای برای تهیه ی نقشه های کاربری اراضی/پوشش و تغییرات آن ها، جهت تسهیل در برنامه ریزی مدیریت منابع محیطی امری ضروری می باشد.