مهرانگیز جوکار

این پژوهش به منظور ارزیابی سازگاری اکولوژیک گیاه بادام زمینی (Arachis hypogeae L.) در شرایط نیمه گرمسیری جنوب استان کرمان در دانشگاه جیرفت اجرا گردید. با توجه به اینکه این تحقیق مجموعه ای از چند آزمایش مختلف می باشد چکیده گزارش هر مربوط به هر آزمایش به تفکیک ارایه شده است. آزمایش اول به منظور تعیین تاریخ کشت بهینه انجام گرفت. این آزمایش در شهرستان رودبار جنوب به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. که در آن تاریخ کاشت به عنوان فاکتوراصلی و در چهار سطح ( به فاصله 20 روز): 10 اسفند (D1)، 1 فروردین (D2)، 20 فروردین (D3) و 10 اردیبهشت (D4) و ارقام بادام زمینی به عنوان فاکتور فرعی و در چهار سطح: رقم گلی (G1)، رقم گرگانی (G2)، رقم مصری (G3) و رقم عراقی (G4) مورد بررسی قرار گرفتند. هر کرت آزمایشی شامل 4 ردیف کشت به طول 6 متر و فاصله ردیف های کاشت 50 سانتی متر و فاصله دو بوته روی ردیف 10 سانتی متر و عمق کاشت پنج سانتی متر بود. عملیات کاشت از اسفند ماه 1394 آغاز شد. آزمایش دوم به منظور تعیین تراکم بهینه با تغییر فاصله کشت روی ردیف و الگوی کشت مستطیلی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. که در آن تراکم کاشت در چهار سطح 10، 15، 20 و 25 سانتی متر روی ردیف و ارقام بادام زمینی در پنج سطح مصری، عراقی، آستانه اشرفیه، دامغانی و هندی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد اثر تاریخ کاشت، رقم و اثر متقابل انها بر تولید ماده خشک در مراحل رویشی، گلدهی، نیام دهی و برداشت معنی دار بود(p<0.01). تاخیر در تاریخ کاشت تولید ماده خشک در هر یک از مراحل فنولوژیک را به صورت خطی (R2>0.96) کاهش داد، به طوری که اختلاف مشاهده شده بین تمام تاریخ های کشت معنی دار بود. در تمام تاریخ های کاشت رقم گلی نسبت به سایر ارقام به طور معنی داری برتری داشت. نتایج ا نشان داد بیشترین مقدار عملکرد و اجزای آن در تاریخ کاشت 10اسفند حاصل شده که نسبت به سایر تیمارها معنی دار بود (p<0.05). همچنین رقم گلی نسبت سایر ارقام برتری معنی داری داشت. نشان آزمایش دوم نشان داد اثر رقم بر صفات تعداد نیام در بوته، وزن صددانه و عملکرد حداقل در سطح آماری 5% معنی دار بود، اثر تراکم بر وزن صددانه، عملکرد ، وزن دانه در بوته و زیست توده خشک در سطح