مهرانگیز جوکار

به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت بذر گیاه دارویی ماریتیغال در شرایط تنش شوری و کنترل، آزمایشی به صورت فاکتوریل با چهار فاکتور (2×2×2×2) در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در پژوهشکده بیوتکنولوژی کرج انجام شد. فاکتور اول شامل رقم اصلاح شده مجارستان و توده بومی آمل، فاکتور دوم شامل پرایمینگ و بدون پرایمینگ، فاکتور سوم شامل تنش شوری (150 میلی مولار) و کنترل (بدون تنش) و فاکتور چهارم شامل مدت زمان نمونه برداری در زمان های 24 (مرحله آبنوشی) و 96 ساعت پس از کشت (مرحله جوانه زنی) بود. نتایج حاصل نشان دادتنش شوری باعث افزایش میزان اولئیک و لینولئیک اسید و کاهش پالمیتیک اسید در رقم مجارستان شده است. در این آزمایشنیز عکس العمل دو ژنوتیپ از نظر میزان اسیدهای چرب در شرایط تنش متفاوت بوده است به طوری که میزان لینولئیک اسید در توده بومی آمل تحت تاثیر شوری قرار نگرفت اما در رقم مجارستان تنش شوری میزان آن را افزایش داد.پرایمینگ باعث افزایش اسیدهای چرب غیر اشباع لینولئیک و اولئیک اسید و کاهش اسید چرب اشباع پالمیتیک شد، اما عکس العمل ژنوتیپ ها به میزان اسیدهای چرب در شرایط پرایمینگ نیز متفاوت بود. در رقم مجارستان میزان اولئیک اسید در بذرهای پرایم شده بیشتر از بذرهای پرایم نشده بود در صورتی که در توده بومی آمل پرایمینگ تاثیر معنی داری بر میزان این اسید چرب نداشته است. در توده بومی آمل پرایمینگ میزان پالمیتیک اسید را کاهش داد اما در رقم مجارستان پرایمینگ تاثیر معنی داری بر میزان آن نداشته است.