مهرانگیز جوکار

به­ منظور بررسی فتاثیر پرایمینگ بذر بر تغییرات اجزای سیلی مارین در گیاه دارویی ماریتیغال در شرایط تنش شوری، آزمایش به­ صورت فاکتوریل با چهار فاکتور و سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در پژوهشکده بیوتکنولوژی کرج اجرا شد. فاکتور اول: ژنوتیپ ( رقم مجارستان و توده بومی آمل)، فاکتور دوم: بذر پرایم ­شده و بدون پرایم، فاکتور سوم: تنش شوری (150 میلی­مولار) و شاهد (صفر میلی­مولار)، و فاکتور چهارم: مراحل نمونه­ برداری ( 24 و 96 ساعت پس از کاشت) بود. نتایج نشان داد میزان تاکسی فولینسیلی کریستین، سیلی بین، سیلی دیانین و سیلی مارین در بذرهای پرایم شده نسبت به بذرهای شاهد به ترتیب به میزان 5/37، 8/22، 4/67، 9/31 و2/37 درصد افزایش یابد. در شرایط کنترل، ترکیبات تاکسی فولین ، سیلی کریستین، سیلی بین، سیلی دیانین و ایزو سیلی بین و سیلی مارین از مرحله آبنوشی به جوانه زنی روند کاهشی داشته اند اما در شرایط تنش، روند تغییرات ترکیبات فوق از مرحله آبنوشی به جوانه زنی افزایشی بود. نتایج این آزمایش نشان داد عکس العمل ژنوتیپ های مورد مطالعه از لحاظ اجزاء سیلی مارین نسبت به تنش شوری متفاوت بود، به طوری که از بین اجزاء سیلی مارین تنها ایزوسیلی بین روند متفاوتی بین دو ژنوتیپ نشان داده است. روند تغییرات ترکیبات تاکسی فولین، سیلی بین و ایزوسیلی بین از مرحله آبنوشی به جوانه زنی در رقم مجارستان کاهشی بوده اما در توده بومی آمل روند افزایشی داشته است . پرایمینگ باعث افزایش معنی دار اجزاء تشکیل دهنده سیلی مارین شده است به طوری که در همان 24 ساعت اول پس از کشت (مرحله آبنوشی) تاثیر پرایمینگ به طور مشخصی قابل مشاهده است.