مهرانگیز جوکار

جوانه زنی بذر یک عامل محدود کننده استقرار گیاهان در شرایط تنش شوری است. مرحله جوانه زنی یکی از مهمترین مراحل رشد گیاه است که اغلب تحت تاثیر تنشهای محیطی به ویژه تنش شوری قرار می گیرد. گیاهان دارویی در صنایع مختلف نقش مهمی ایفا می کنند، بنابراین انتخاب گیاهان مقاوم به شوری مهمترین راهکار مقابله با تنش شوری و توسعه کاشت این گیاهان است. به همین منظور آزمایشی جهت بررسی اثر تنش شوری بر شاخصهای جوانه زنی دو اکوتیپ ماریتیغال (مجارستان و آمل)، در پژوهشکده زیست فناوری کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1388 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 سطح شوری (0، 2، 4، 6، 8، 10، 12 و 14دسی زیمنس بر متر) اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، شاخصهای درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و شاخص ویگور به طور معنی داری (P≤1%)کاهش یافت اما متوسط زمان جوانه زنی افزایش یافت. در گیاهان مورد مطالعه روند کاهش متفاوت بود و اختلاف معنی داری(P≤5%) بین سطوح مختلف شوری مشاهده شد. تیمار 14 دسی زیمنس بر متر بیشترین کاهش را در شاخصهای جوانه زنی نشان داد. در بین سایر صفات وزن خشک ریشه چه از حساسیت بالاتری نسبت به تنش شوری برخوردار بود(32/95 درصد). با توجه به نتایج به دست آمده رقم مجارستان نسبت به توده آمل تحمل بالاتری به شوری نشان داد.