امید علی اسماعیلی پور

این آزمایش به منظور بررسی اثر افزودن مکمل پروبیوتیک و نمک صفراوی دی اکسی کولیک بر عملکرد رشد، وزن نسبی قسمت های مختلف لاشه، متابولیت های خونی و قابلیت هضم چربی جوجه های گوشتی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 2×2 با چهار تیمار و چهار تکرار روی 144 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 انجام شد. گروه های آزمایشی شامل جیره پایه، جیره پایه + 0/02 درصد پروبیوتیک، جیره پایه + 200 میلی گرم دی اکسی کولیک و جیره پایه + 0/02درصد پروبیوتیک + 200 میلی گرم دی اکسی کولیک بودند. پارامترهای عملکردی در پایان هر دوره اندازه گیری شدند. در پایان آزمایش پس از چهار ساعت گرسنگی از هر تکرار یک پرنده با وزن نزدیک به میانگین گروه انتخاب و پس از خون گیری کشتار شدند و دو پرنده به منظور اندازه گیری قابلیت هضم چربی، به مدت شش روز (سه روز جهت عادت پذیری، سه روز جمع آوری فضولات) با جیره آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در جوجه های تغذیه شده با پروبیوتیک مصرف خوراک و افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری مشاهده شد و این تغییر در دوره رشد، پایانی و کل دوره معنی دار بود (P<0.05). افزودن کولیک نیز منجر به افزایش معنی دار مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره و افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد، پایانی و کل دوره شد (P<0.05). برهم کنش تیمارها بر مصرف خوراک و افزایش وزن در دوره رشد معنی دار بود و جوجه های تغذیه شده با تیمار پروبیوتیک و کولیک، مصرف خوراک و وزن بیشتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (P<0.05). اثر افزودن پروبیوتیک بر وزن نسبی لاشه، سینه و ران معنی دار بود و منجر به افزایش وزن این اندام ها شد (P<0.05).همچنین پروبیوتیک وزن نسبی طحال و بورس را افزایش و وزن نسبی چربی بطنی را کاهش داد (P<0.05).افزودن دی اکسی کولیک ، وزن نسبی لاشه و سینه را افزایش و وزن نسبی چربی بطنی را کاهش داد (P<0.05).اثر متقابل تیمارها بر وزن نسبی لاشه و چربی بطنی معنی دار بود و بالاترین وزن نسبی لاشه و کمترین چربی بطنی متعلق به جوجه های تغذیه شده با هر دو مکمل پروبیوتیک و دی اکسی کولیک بود (P<0.05). اثر افزودن پروبیوتیک و دی اکسی کولیک بر گلوکز خون معنی دار نبود. در جوجه های تغذیه شده با پروبیوتیک، کلسترول و تری گلیسرید خون کاهش یافت (P<0.05). افزودن دی اکسی کولیک منجر به افزایش کلسترول و تری گلیسرید خون شد و این افزایش برای کلسترول معنی دار بود (P<0.05). اثر افزودن پروبیوتیک و کولیک، و اثر متقابل آنها بر قابلیت هضم چربی خوراک معنی دار بود و منجر به افزایش قابلیت هضم چربی شدند (P<0.05). بنابراین می توان دو مکمل پروبیوتیک و دی اکسی کولیک را در جهت بهبود عملکرد رشد وکیفیت لاشه و همچنین افزایش قابلیت هضم چربی جیره جوجه های گوشتی استفاده کرد.