ملیحه امینی

زمینه و هدف: در این مطالعه، مقدار آلاینده های خروجی (منوکسیدکربن و هیدروکربن های نسوخته) خودروهای زامیاد و پیکان وانت در شهر شیراز در سال ساخت 1389-1381 مورد بررسی قرار گرفته و با استاندارد محیط زیست مقایسه گردید. روش بررسی: این پژوهش با استفاده از نمونه گیری تصادفی سیستماتیک داده های 320 خودروی مراجعه کننده به مرکز معاینه فنی ولیعصر شهر شیراز در مدت 5 ماه انجام شد. اندازه گیری پارامترهای خروجی از اگزوز بوسیله دستگاه سنجش آلودگی وسایل نقلیه بنزینی صورت گرفت و داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و آزمون تی مستقل در سطح اطمینان 5 درصد مورد آنالیز آماری قرار گرفت و در نرم افزار Excel رسم نمودارها صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در اکثر موارد با جدید شدن مدل خودروها، میزان HC و CO کاهش یافته است و میزان این آلاینده ها نیز در حد استانداردهای محیط زیست بوده است. به طوریکه مقدار مونوکسیدکربن در زامیاد از 4.27 به 0.35 و در پیکان وانت از 6.28 به 2.96 درصد حجمی در بازه زمانی سال 1381 تا 1389 رسیده است. همچنین مقدار هیدروکربن های نسوخته نیز در زامیاد از ppm 644 به ppm 78و در پیکان وانت از ppm 571 به ppm 298 در بازه زمانی سال 1381 تا 1389 رسیده است و در مورد هر دو آلاینده در این خودروها روند تولید آلاینده ها نزولی بوده است. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی میزان آلاینده های خروجی اگزوز از هر دو خودرو تاثیرات نگران کننده ای بر سلامت ساکنین شهر شیراز نخواهد داشت. لذا امید است با اقداماتی همچون توجه به استانداردهای محیط زیست در جهت رفع آلودگی هوا، تنظیم و سرویس به موقع موتور خودرو و متعلقات آن به منظور جلوگیری از پراکنش آلاینده های هوا، جلوگیری از تردد خودروهایی با آلایندگی زیاد و خودروهای فرسوده بتوان گام موثری بر کاهش آلودگی هوای شهرها برداشت.