ارسلان فاریابی

در این پژوهش نقش پسماند غذای ماهیان در کیفیت پساب مزارع پرورش ماهی از نظر معیارهای مهم برای استفاده در سیستم های آبیاری قطره ای بررسی گردید. پسماند اصلی موجود در پساب پرورش ماهی، مدفوع ماهی ها و مابقی غذای خورده نشده آنها است که غنی از فسفر و ازت می باشد و پتانسیل زیادی برای بهبود وضعیت تغذیه ای آب دارد. اما پسماند مذکور نگرانی هایی را در ارتباط با فرایند تصفیه پساب پرورش ماهی در سیستم کنترل مرکزی آبیاری قطره ای به وجود می آورد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که غذادهی به ماهی ها کیفیت پساب خروجی حوضچه های پرورش ماهی را دستخوش تغییراتی قرار داد. اما این تغییرات در بسیاری موارد اندک و یا در محدوده مجاز (برای آبیاری قطره ای) بود (نظیر تغییرات غلظت آهن، pH و تعداد باکتری ها). از تغییرات غلظت مواد جامد معلق می توان به عنوان بحرانی ترین حالت ممکن در این رابطه نام برد که با ایجاد تمهیداتی نظیر فیلترهای توری مناسب و یا برنامه های مدیریتی نظیر عدم انجام آبیاری در ساعات بحرانی می تواند قابل رفع باشد.