جواد طایی

پهنهبندی آگرواکولوژیک روشی جامع و کارآمد برای برنامهریزی استفاده از اراضی، تعیین پتانسیلها و محدودیتهای منابع و برنامه ریزی های راهبردی در راستای کشاورزی پایدار است. در این پژوهش سعی شده تا علاوه بر کاربردها و اهمیت پهنه بندی آگرواکولوژیک به یکی از روش های اجرای آن در قالب یک مطالعه موردی اشاره شود. مطالعه موردی حوضه آبخیز بروجن است و روش ارایه شده از طریق تلفیق مدل های فائو و یونسکو با شاخصهای اقلیمی ایجاد شده است. بدین منظور ابتدا پایگاه دادههای اقلیمی درازمدت حاصل از 16 ایستگاه هواشناسی موجود در منطقه مورد مطالعه ایجاد شد. اطلاعات مربوط به شکل اراضی شامل ArcGIS و در محیط نرم افزار (SRTM DEM) ارتفاع، شیب، جهت شیب و تراکم عوارض با استفاده از مدل رقومی ارتفاع بصورت نقشه تهیه و پایگاه اطلاعات مربوط به خاک نیز از مطالعات نیمه تفضیلی دشت های استان چهار محال و بختیاری ایجاد شد. ضریب خشکی، تبخیر و تعریق پتانسیل، طول دوره رشد، طول دوره ،(GDDs) شاخصهای اقلیمی کشاورزی شامل درجه روز رشد انجام شد. لایههای اطلاعاتی UNESCO یخبندان، آغاز و پایان دوره یخبندان محاسبه و پهنه بندی اقلیمی کشاورزی بر اساس روش تلفیق شدند. در این تحقیق اثرات متغیرهای اقلیم و توپوگرافی بر پهنهبندی با استفاده از نرم افزار FAO در چارچوب روش در یک مدل اقلیم - مکان بررسی و حوضه مطالعاتی با استفاده از شاخصهای اکولوژیک کشاورزی به 28 واحد اکولوژیک ArcGIS 23 درصد منطقه، دارای / تفکیک شد که در سه ناحیه کشاورزی غربی، میانی و مرکزی قرار گرفتند. ناحیه غربی با وسعت 15 43 درصد منطقه، دارای محدودیتهای توپوگرافی و خاک / محدودیتهای شدید توپوگرافی، اقلیمی و خاک، ناحیه میانی با وسعت 1 33 درصد منطقه، فقط دارای برخی محدودیتهای نسبی ناشی از خاک بود. روش مورد استفاده در این / و ناحیه مرکزی با وسعت 74 پژوهش پیچیدگیهای موجود در اکوسیستم های زراعی را بصورتی ساده و مفید برای ایجاد یک پایگاه اطلاعات زراعی نشان داده است. استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در این روش، کاربرد اطلاعات حاصل را برای اهداف و برنامه های زراعی امکان پذیر می سازد.