جواد طایی

این پژوهش به منظور ارزیابی محدودیت های بیوفیزیکی و تعیین پتانسیل تولید گیاهان زراعی دشت بروجن واقع در جنوب شرقی استان چهارمحال و بختیاری انجام گردید. بدین منظور ابتدا شاخصهای اقلیمی کشاورزی شامل درجه - روزها ی رشد ، ضر یب خشکی، تبخیر و تعریق پتانسیل، طول دوره رشد، انجام شد. و سپس لایه های مربوط به ارتفاع، شیب، جهت شیب و تراکم عوارض بصورت نقشه تهیه شدند. مبنای ارزیابی کیفی اراضی چارچوب فائو و ArcGIS با استفاده از مدل رقومی ارتفاع و در محیط نرم افزار 1 و از طریق تطابق ویژگی های اقلیم، خاک و / روش پیشنهادی سایز بود که با استفاده از روش پارامتریک در مقیاس 50000 توپوگرافی با احتیاجات رویشی محصولات مورد نظر انجام گرفت. نتایج نشان داد که ویژگی های اقلیمی در رشد و تولید محصولات مورد نظر در منطقه مورد مطالعه محدودیتی ایجاد نمی کند ولی برخی ویژگی های خاک و توپوگرافی عامل محدود کننده تولید 4 درصد به / 8 و 3 ، و 26 S 61 درصد از دشت های مورد مطالعه برای کشت آبی گندم در کلاس 3 / محصولات مورد مطالعه هستند. 7 ،S 6 درصد از اراضی به ترتیب در کلاس های 3 / 24 و 3 ،43،26/ برای کشت آبی جو نیز 7 ، S و 2 N1 ،N ترتیب در کلاسهای 2 قرار می S و 2 N1 ، N2،S 10 و 6 درصد از اراضی به ترتیب در کلاسهای 3 /3 ،26 ،58/ و برای سیب زمینی، 17 S و 2 N1 ،N2 66 و ،9/56 ،11/ گیرند. پتانسیل عملکرد در سطح منطقه مورد مطالعه برای گیاهان گندم، جو، سیب زمینی و یونجه به ترتیب: 6 27/66 تن در هکتار برآورد گردید. روش مورد استفاده در این پژوهش پیچیدگیهای موجود در اکوسیستم ها ی زراع ی را بصور تی ساده و مفید برای ایجاد یک پایگاه اطلاعات زراعی نشان داده است.