سمیه نقوی

بخش کشاورزی، به دلایلی از جمله تأمین مواد غذایی، صادرات غیرنفتی، توسعه بخش های پیشین و پسین و همچنین تأمین کننده بخشی از تولیدناخالص داخلی، یکی از بخش های مهم اقتصاد کشور می باشد. یکی از عوامل اثرگذار بر امنیت غذایی، زنجیره تأمین کشاورزی است. مدیریت زنجیره تأمین مجموعه اقدام هایی است که در فرآیند آن سعی می شود که عرضه کنندگان کالا و خدمات، تولیدکنندگان، انبارها و فروشندگان به طوری ادغام شوند که کالا به میزان بهینه تولید شده و در زمان مناسب به مکان های مناسب ارسال شود و با انجام این مجموعه عملیات در حالی که رضایت خریداران حاصل می شود، کم ترین هزینه ها نیز حاصل شود. در واقع تأمین فرآیندی است که توسط شرکت ها مورد استفاده قرار می گیرد تا اطمینان حاصل شود که زنجیره تأمین آن ها کارآمد و مقرون به صرفه است. مدیریت زنجیره تأمین مؤثر، عامل کلیدی برای ایجاد و تداوم مزیت رقابتی محصولات تولید شده کشاورزان در بازار می باشد. چالش ها و مشکلاتی مانند رقیبانی با تولیدات کم هزینه، نوسان قیمت محصولات کشاورزی، افزایش انتظار مصرف کنندگان، اوضاع نابسامان اقتصادی تولیدکنندگان و وجود واسطه ها به عنوان گره های اتصال یک کشاورز با بخش شهر، سبب می گردد تا به زنجیره تأمین برای محصولات کشاورزی توجه ویژه لحاظ گردد. در این مطالعه باتوجه به اهمیت مدیریت زنجیره تأمین محصولات کشاورزی، به بررسی موانع و مشکلات حلقه های موجود در این زنجیره پرداخته شده است. برای بهبود کارایی زنجیره تأمین محصولات کشاورزی، اجرای سیاست های تنظیم بازار، و مدیریت و برنامه ریزی دقیق نیاز می باشد.