سمیه نقوی

آب به عنوان عنصر اساسی حیات و وجه مشترک چالش های توسعه پایدار، یکی از چالش های بزرگ قرن حاضر و بحران چندوجهی نیم قرن آینده است که می تواند سرمنشأ بسیاری از تحولات مثبت و منفی جهان قرار گیرد. انواع بهره بردار ی های مصرفی و غیرمصرفی از منابع آب، خدمات زیست محیطی متکی به اکوسیستم های آب و خطرات سیل و خشکسالی و سایر خطرات نوپدید مرتبط با آب، شاید کل- ترین دست بندی و ملاحظات اصلی باشند که در مسیر آب و توسعه م بایست مورد توجه قرار گیرند. در تحقیق حاضر به بررسی و مقایسه متغیرهای کارایی استفاده از آب، فشار منابع آبی و نسبت ارزش افزوده به تولیدناخالص داخلی در کشورهای ایران، آذربایجان، دانمارک، مصر، ترکیه، ترکمنستان، پاکستان، هند، اندونزی، مجارستان، عراق، ایتالیا، قطر، رومانی و قزاقستان در سال 2019 پرداخته شد. نتایج نشان داد در بین متغیرهای موردنظر متغیر فشار منابع آبی در بخش کشاورزی بیشترین نقش را در جداسازی خوشه ها داشته است.. از این رو اقداماتی مانند افزایش بهره وری و کاهش هدر رفت آب، استفاده از منابع آبی موجود به صورت اصولی و همچنین کاربرد آب های نامتعارف در بخش کشاورزی می تواند از اصلی ترین راه کار های مقابله با بحران آب باشد. محدودیت منابع آب ما را بر آن می دارد تا با استفاده از فنون جدید و روش های نوین برای بهره برداری حداکثری از منابع آب، تلاش کنیم. اصلاح الگوی مصرف، تنها راه برای گذر از بحران کم آبی، باتوجه به مصرف بیش از حد انرژی در کشور و همچنین کاهش منابع آبی، اصلاح الگوی مصرف در بخش های مختلف، مناسب ترین و منطقی ترین راه حل برای گذر از بحران های موجود به نظر می رسد.