سمیه نقوی

ایران به دلیل قرار گرفتن در کمربند خشک و نیمه خشک جهان در زمره کشورهای با محدودیت آب قلمداد می شود. در چند دهه اخیر، با تداوم خشکسالی ها، کاهش نزولات آسمانی و برداشت بی رویه از سفره های آب زیرزمینی، بر تبعات این بحران افزوده شده است. با پیشرفت علم و فناوری و دانش-بنیان شدن اقتصاد می توان در راستای حل مسئله بحران آب گام برداشت. لذا؛ در این مطالعه به بررسی تأثیر مؤلفه های اقتصاد دانش‏بنیان بر بحران آب در ایران طی دوره96-1381، با استفاده از روش نقشه علّی بیزین ((BCM در قالب 9 سناریو پرداخته شده است. نتایج نشان داد که بیشترین احتمال رفع بحران آب به ترتیب با اجرای هشت سناریوی افزایش مؤلفه آموزش و سرمایه انسانی، افزایش مؤلفه زیرساخت های اطلاعات و ارتباطات، افزایش مؤلفه محرک های اقتصاد و رژیم های نهادی و افزایش مؤلفه نوآوری، افزایش شاخص ترکیبی دانش بنیان، افزایش نرخ رشد اقتصادی بخش کشاورزی، افزایش نرخ رشد سطح اراضی مجهز به آبیاری تحت فشار، افزایش نرخ رشد بهره وری آب بخش کشاورزی صورت می گیرد و افزایش سناریوی نرخ رشد اقتصادی باعث تشدید بحران آب می شود.