سعید شفیعی

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن و باکتری های حل کنند ه ی فسفات بر عملکرد و صفات کیفی گل شاخه برید هی مریم رقم دابل یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با 12 تیمار شامل سطوح مختلف نیتروژن (صفر، 50، 100و 200 کیلوگرم در هکتار (و کود زیستی حاوی باکتری های حل کننده ی فسفات (صفر، 5 و 10 کیلوگرم در هکتار) در گلخانه ای در استان زنجان در سال 1390 به اجرا درآمد. در این آزمایش صفاتی مانند سطح برگ، درصد بازشدن هم زمان گلچه ها، درصد آب نسبی، ماندگاری، کلروفیل، درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ و درصد ماده ی خشک و میزان بیومس گیاه مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر سطوح مختلف نیتروژن جز بر ماندگاری گل و درصد پتاسیم برگ بر سایر صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. باکتری های حل کننده ی فسفات نیز جز بر صفت ماندگاری گل و درصد نیتروژن و فسفر برگ بر سایر صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل نیتروژن و باکتری های حل کنندة فسفات بر درصد بازشدن همزمان گلچه ها، ماندگاری گل، درصد ماد ه خشک و میزان بیومس گیاه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود و با افزایش سطوح نیتروژن و کود زیستی حاوی باکتری های حل کنندة فسفات صفات سطح برگ، درصد آب نسبی، شاخص کلروفیل برگ، درصد نیتروژن برگ، میزان ماده ی خشک و بیومس گیاهی افزایش یافت. بهترین تیمار برای رسیدن به حداکثر عملکرد و صفات کیفی در گل مریم 200 کیلوگرم نیتروژن + 10 کیلوگرم کود زیستی حاوی باکتری های حل کننده فسفات در هکتار بود.